از تعطيلی بلاگ سكای تا چالشی در سطح امنيت ملی، امضا محفوظ

توضيح: شايد فرض های پراكنده ای كه مبنای اين نوشته اند، كاملاً به طور اتفاقی چنين كنار هم آمده باشند و لذا تحليل انجام شده در اين نوشته، چيزی بيشتر از هذيان های يك ذهن مارگزيده نباشد! شايد هم ...

«بلاگ سكای» مدتی ست كه از كار افتاده و كسی نمی داند به درستی چه اتفاقی روی داده است. مشخص است كه مشكل فنی نيست، چون هر مشكل فنی ای بعد از گذشت چند هفته در عصر ديجيتالی بعيد است كه قابل حل نباشد.
از سويی با اعلاميه گذرا و خلاصهء وبلاگ «ماهنامهء دنيای كامپيوتر و ارتباطات» معلوم شد كه به تصور مديران بلاگ سكای موضوع به يك شكايت بدخواهانه در خارج از ايران برمی گردد و تبعات ناخواسته و خارج از اختيار آن پروندهء حقوقی دست و پای بلاگ سكای را در هم پيچيده است. آنچه مشخص بود ابهام و گنگی خبر بود كه نشان می داد خود مديران بلاگ سكای هم چندان از آنچه رخ داده مطلع نيستند. بعدها جسته و گريخته و با واسطه از مسعود چنگيزی، يكی از مديران بلاگ سكای كه برای اولين بار است اسمی از او به گوشمان خورده، شنيده شد كه شخصی حقيقی يا حقوقی به خاطر وبلاگ كسی به نام «ذاكری» و تلاش برای مسدود كردن آن، چنين پرونده ای را به راه انداخته است. طبيعی ست كه به خاطر تعطيلی بلاگ سكای دسترسی به وبلاگ های تحت دامنهء آن ممكن نيست. جست وجو در گوگل و تقلا برای يافتن محتوای چنين وبلاگی در حافظهء موقتی گوگل هم به نتيجه ای نرسيد.
هنوز وعده های مديران بلاگ سكای برای فعاليت مجدد سايت هنوز به جايی نرسيده است و بسياری از وبلاگ نويسان آن دامنه كوچ كرده اند. و مثل هر موضوع ديگری كه دچار مرور زمان شود، ماجرا داشت به فراموشی سپرده می شد كه ناگهان ...
ديشب وبلاگ مجلهء دنيای كامپيوتر و ارتباطات به نقل از خبرگزاری فارس گزارش نگران كننده ای داد از نظارت بر وبلاگ های فارسی توسط وزارت اطلاعات. خودتان بخشی از خبر را بخوانيد: "به نقل از روابط عمومي شوراي فرهنگ عمومي، ... مقرر شد راهكارهای پيشنهادی وزارت اطلاعات دربارهء وضعيت وبلاگ در اينترنت برای شورای عالی انقلاب فرهنگی، جهت بررسی در كميسيون های مربوطه ارسال شود. بر پايهء اين گزارش، پيشنهاد وزارت اطلاعات دربارهء راهكارهای اجرايی مديريت نظارت و هدايت وبلاگ در ايران در جلسهء شورای فرهنگ عمومی مطرح شد. ..." اين خبر به تنهايی حاكی از گسترش فعاليت های نظارتی بر امر وبلاگ نويسی در ايران است و بس. البته به خودی خود اين موضوع چندان چشم انداز خوشآيندی ترسيم نمی كند، با اين حال، تا اينجا را داشته باشيد و در نظر بگيريد كه در وبگردی های شبانه ام سر از وبلاگ انگليسی «بازماشين (Buzzmachine)» به قلم جف جارويس در آوردم و يك باره خبری در آن و نام ايران نظرم را جلب كند: “The Iran-9/11 connection?” . كنجكاو شدم، نوشته اش را خواندم و ناگهان به يك اسم رسيدم: «حميدرضا ذاكری»! در ذهن ام جرقه ای خورد. آيا تعطيلی بلاگ سكای و پيشنهادهای وزارت اطلاعات و شنيده هايی از اين در و آن در دربارهء وبلاگ كسی به نام ذاكری در بلاگ سكای به هم ربطی دارند؟ لينك های داده شده را دنبال كردم. اول از همه مقاله ايست كه به اعترافات نامبرده دربارهء نقش ايران در هواپيماربايی روز يازده سپتامبر و ارتباط القاعده با تشكيلات رهبری ايران می پردازد. جا خوردم. جداً نكند موضوع تعطيلی بلاگ سكای با چنين پروندهء امنيتی ای در سطح بين المللی گره خورده باشد. كنجكاوانه بيشتر جست وجو كردم. در بازماشين از «بلاگ ايران» به عنوان منبع خبرش نام برده بود، بی آن كه لينكی بدهد. جست وجويم سودی نداشت. از خدمات تكنوراتی هم برای جستن منبع خبر مدد گرفتم، اما از آن طريق هم به عايدی مناسبی نرسيدم. يك باره با خود گفتم بهتر است به دنبال نام «حميدرضا ذاكری»، البته با الفبای لاتين يعنی به صورت Hamid Reza Zakeri، در اينترنت بگردم و ببينم چه می يابم. آنچه يافتم و به كارم آمد، پستی بود از وبلاگ «دختر ايرانی (Persian Girl)» كه لينكی داده بود به صفحهء اختصاصی فرد يادشده در اينترنت. لينك به صفحهء داخلی سايتی به نام «رفراندم» وصل بود كه از كار افتاده بود. خود نام دامنه را امتحان كردم و ديدم كه صفحه ای باز می شود و راهنمايی میكند تا وبلاگی به نام «omid57» را در حوزهء تحت پوشش بلاگ سكای بخوانيد يا به سايتی با همان نام و پسوند دات كام سر بزنيد. همين كار را كردم و سر از سايتی درآوردم كه عناوين خبریاش تكان دهنده اند.
هيچ قضاوتی نمی توانم بكنم، اما اگر صحت داشته باشند اخبار آن سايت و چند و چون اعترافات رسمی نامبرده در محافل قضايی آلمان، كار خيلی بيخ پيدا كرده است. ديگر دعوای بلاگ سكای با شاكيان، امر خنده داری به نظر می رسد. به نظر می آيد كل نظام ايران با درگيری جدی امنيتی ای مواجه شده است و دستگاه ديپلماسی ايران دارد خيلی بی سر و صدا موضوع را پی می گيرد. اما چرا رسانه های رسمی اطلاع رسانی در ايران چنين منفعل اند؟ چنين خبری كه به طور گسترده در اينترنت پخش شده است و بسياری از آن مطلع اند، چرا در ايران هيچ گونه اطلاعی از آن به عموم رسانده نمی شود؟ آيا در بی خبری زيستن برای مردم آرامش بخش خواهد بود؟ آيا ...