بيانيه درباره تحريم فعال هفتمين دورة انتخابات مجلس شوراي اسلامي، با امضاهاي جديد

در آستانة هفتمين دورة انتخابات مجلس شوراي اسلامي، بار ديگر مردم ايران در نبردي حساس در برابر رژيمي قرار گرفته اند كه در گريز مدام در درون وجود غير مشروع خود، چاره اي جز ادامة توسل به زور و خشونت ندارد.
اكثريت مردم ايران، با شركت در انتخابات خرداد 1376 رياست جمهوري و رأي گسترده به خاتمي كه در برابر ناطق نوري وعدة آزادي و توسعة سياسي را مي داد و با شركت فعال در انتخابات شوراها و مجلس ششم، مخالفت خود را با جناح طرفدار ولايت فقيه و تمايل خود را به اجراي اصلاحات و برقراري آزادي ها، بدون توسل به خشونت، ابراز داشتند. آن ها، از اين طريق، نهاد رياست جمهوري، اكثريت مجلس شوراي اسلامي و شوراهاي شهر را در اختيار اصلاح گرايان حكومتي قرار دادند و وضعيتي تاريخي، سرشار از اغماض و تحمل، براي خروج از بحران قانون اساسي براي مجموع جناح هاي دروني قدرت فراهم آوردند.
اما، هم چنان كه جناح هاي ضد آزادي و باند هاي مافيايي قدرت در پيرامون مقام به اصطلاح رهبري، با استفاده از تمام وسايل اعمال خشونت و تجاوز، بر اين فرصت تاريخي پشت پا زدند و از انجام هيچ گونه تجاوز و بربريت نسبت به مردم به وسيلة مزدوران سپاه، شكنجه گران قوه قضائيه و باند هاي از بند رسته و وابسته، خود داري نكردند، اصلاح طلبان درون حاكميت، جناح هاي اصلاح طلبِ مجلس شوراي اسلامي، مقامات اصلي قوة اجرائيه و رياست جمهوري نيز عملاً ناتواني خود را هم در پيش برد اصلاحات موعود و هم در تعديل عنصر خود سري و زور گويي در نهاد هاي خود ساخته رهبري و شوراي نگهبان و قوة قضائيه و مجمع تشخيص مصلحت، ثابت كردند. نگاهي به سير فجايع و جناياتي كه از پس انتخابات خرداد 1376 تا امروز بر مردم ايران گذشته است ثابت مي كند كه رژيم جمهوري اسلامي به هيچ گونه اصلاحات اساسي كه الزاماً به تعديل و تقليل عنصر خودكامگي و خودسري در ساختار قانون اساسي منتهي گردد، گردن نخواهد نهاد و اين گردن كشي و طغيان علني در برابر اراده و خواست مردم جز با گسترش اراده مقاومت و امتناع از قبول ادامه جريان توخالي اصلاحات شكسته نخواهد شد.
نتيجه جريان امر اصلاحات در ششمين دوره مجلس شوراي اسلامي و در شوراهاي شهري عيان ساخت كه هر گونه لايحه و قانون و تصميم مربوط به اصلاحات در برابر سد شوراي نگهبان قانون اساسي و مجمع تشخيص مصلحت و سر انجام در برابر حكم حكومتي رهبر به اتكاي اصل صدو دهم قانون اساسي بي اثر خواهد ماند. بنا بر اين، وجود اكثريت اصلاح طلبان در مجلس شوراي اسلامي، حتي با چشم پوشي از نظارت استصوابي شوراي نگهبان كه هم چنان برقرار است، هيچ گونه كمكي به حل بحران اساسي موجود نظام سياسي كشور كه اصل موجوديتِ ولايت مطلقه يا استبداد خودكامه است، نخواهد كرد.
حكام جمهوري اسلامي نسبت به سرنوشت هفتمين دوره مجلس شوراي اسلامي به شدت ابراز نگراني مي كنند. زيرا اين انتخابات و انتخابات رياست جمهوري براي جناح هاي خودكامه و ضد آزادي رژيم به صورت تله ي گريز ناپذيري در آمده است. زيرا با شكست سراسري جريان اصلاحات، دير يا زود و خواه نا خواه، سرنوشت رژيمي كه همة عوامل مشروعيت و مقبوليت قانونيِ بين المللي اش را از دست داده است، رقم خواهد خورد.
با سرخوردگي سراسري از امر اصلاحات و توانايي اصلاح گرايان، مردم با ادامه اقتدار غير قانوني رهبر و نظارت استصوابي شوراي نگهبان و مصلحت جويي هاي ضد آزادي خواهي مجمع تشخيص مصلحت، از نتيجه انتخابات و شركت خود چشم داشتي در راه گشوده شدن فضاي سياسي كشور ندارند. مردم اكنون در برابر چنين وضعي عملاً در مرحله اي از مقاومت منفي و نافرماني مدني قرار گرفته اند كه به راهي جز افزايش تحركات اجتماعي براي تحول بنيادي در ساختار سياسي كشور منتهي نخواهد شد.
بنابراين، مقابله با رژيم در زمينة موضع گيري مردم در انتخابات مجلس، نه شركت در انتخابات و نه تشويق مردم به شركت در آن بلكه در تحريم سراسري و فعال انتخابات است.
سابقه فعاليت و حضور جناح هاي اصلاح طلب دولتي در مجلس شوراي اسلامي در دوره ششم ثابت مي كند كه آن ها هيچ گونه اراده و تصميمي از خود براي تحقق خواست هاي مردم ابراز نمي كنند. واقعيت اين است اصلاح طلبان، خود از اساس، طالب دگرگوني ساختار سياسي در تركيب خود ساختة دين و دولت در جمهوري اسلامي نمي باشند. فلسفة وجودي مجلس وظيفة قانون گزاري آن است، براي ايفاي حقوق مردم و تضمين امنيت اجتماعي آنان. فلسفة وجودي مجلس نظارت دائمي نمايندگان مردم است به اعمال قدرت نهاد هاي قانوني مملكت در حين حمايت از آزادي و گسترش امكانات رشد و پيشرفت اجتماعي و اقتصادي جامعه. اگر اصل اين فلسفه در وجود مجلس به خاطر حضور دائمي نيروهاي سركوب و متجاوز و نهاد هاي خود سر رهبري و قضائي و اجرائي از بين برود، از ايراد سخن راني هاي قبل از دستور و انتقاد و شكايت از سوي نمايندگان چه نتيجه اي در شكل رابطه بين مردم و نيروهاي سركوبگري كه دائماً در كار تجاوز هستند حاصل خواهد شد؟ اين آن چيزي است كه از حاصل كار ششمين دوره مجلس شوراي اسلامي به چشم مي خورد و اين همان چيزي خواهد بود كه با ادامه وضع موجود در رابطة قدرت بين مردم و رژيم سركوبگر جمهوري اسلامي به دست خواهد آمد.
اساس بحران سياسي موجود، يعني شكست جريان اصلاح طلبي و انزواي مطلق رژيم ولايت فقيه، در چهارچوب انتخابات و ضرورت مصلحت آميز شركت مردم در آن قابل حل نيست. اين فرصت را جناح قدرت طلب و خود سر رژيم براي هميشه از دست داده است. اكنون تنها راه حل، رجوع به رأي مردم است، براي ادامه وضع موجود يا تغيير بنيادي نهاد هاي استبدادي به نهاد هاي دمكراتيك و حذف كليه مراجع ضد آزادي. تحريم انتخابات مرحله آغازين اين خواست اساسي است. تحريم سراسري انتخابات مجلس شوراي اسلامي و امتناع و اعراض عمومي مردم از شركت در رأي و عدم حضور سراسري در برابر صندوق رأي بيان مثبت و آشكار نفي مطلق نظام خودكامه از سوي مردمي است كه رشد و بلوغ سياسي خود را در ايفاي تكاليف مدني و اجتماعي به ثبوت رسانيده اند.
ما به همراه مردم ايران هر گونه انتخاباتي را كه مقيد به قيود موجود در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران و ناقض ذاتي ترين حقوق انساني است تحريم مي كنيم و حضور فعال مردم را به هر شكل براي بيان امتناع سراسري از شركت در رأي و بطلان حاكميت قانوني رژيم توصيه مي كنيم.
برگزاري انتخابات مجلس شوراي اسلامي فرصتي است كه مردم ميهن ما خواست هاي خود را به صورت شعار هاي روشن و به شكلي هر چه قاطع تر و هر چه گسترده تر مطرح سازند، براي تحقق آن ها تمامي توان خويش را به كار برند و با حضور فعال خود انتخاباتي را كه بر پايه قانون اساسي موجود انجام پذيرند، باطل سازند. شعار مبارزه، در جريان انتخابات آينده، چه چيزي جز آزادي، باز هم آزادي و دوباره آزادي مي تواند باشد؟ آزادي هر نوع عقيده، آزادي بيان، آزادي وجدان، آزادي مطبوعات، آزادي احزاب سياسي، آزادي رفتارهاي اجتماعي و… در همين راستا، از نظر ما، شكل هاي متنوع مبارزه و مقاومت مي توانند حضور فعال در صحنه از طريق سخنراني ها، تجمعات، تحركات و… در دفاع از آزادي و دمكراسي باشند.
بگذاريد حوزه هاي انتخاباتيِ خالي از رأي دهنده و صندوق هاي خالي از رأي به گواهان صادق عدم مشروعيت و بن بست نظام استبداد ديني بدل شوند و شعار هاي آزادي، جمهوري و دمكراسي در سراسر كشور برچيدن جمهوري اسلامي را فرياد كنند.
جمعه نوزدهم دي ماه 1382 ( 9 ژانويه 2004)

امضا كنندگان:
باقر ابراهيم زاده – ناهيد ابراهيم زاده- فريدون احمدي - امير هوشنگ آريان پور- احمد آزاد – پيران آزاد – محمد آزاد گر- مهدی استعدادي – جواد اسكوئي – ياور اعتماد – سعيد افشار – اقبال اقبالي- حميد اكبري – رضا اكرمي – ايران انصاري- ابراهيم آوخ – خسرو آهنگر – شعله ايراني – اصغر ايزدي – مهرداد باباعلي – مهدي برزين - احمد بناسازنوري- سهراب بهداد- ناصر پاكدامن- مينا پويا- حيدر تبريزي- فريبا ثابت- ميهن جزني- هادي جفرودي – فرشيد جمالي – امير جواهري- ناصر جوهري – علي اصغر حاج سيد جوادي- علي حجت- حسن حسام- زين العابدين حقاني - نسيم خاكسار- بهروز خسروی- آذر خوناني- بهروز داوودي - مهرداد درويش پور- محمد دشتي - حسين دولت آبادي- منوچهر رادين- محمود راسخ - علي راسخ افشار- ناصر رحيم خاني - فرهمند ركني (اخوي)- مجيد زربخش- حسن زرهي- رحمان ساکی - هدايت الله سلطان زاده - آلبرت سهرابيان– اسد سيف- اكبر سيف- اكبر شالگوني- جلال شالگوني- محمد رضا شالگوني- مجيد شريفي- عباس شكري- آزاده شكوهي - حماد شيباني- عباس عاقلي زاده- عبدالله عزت پور- حسن عزيزي- همایون فرهادی - سرور علي محمدي – منصور فرهنگ – وجيه الله قاسمي- جواد قدسي – پرویز قلیچ خانی - علي كريمي- هوشنگ كشاورز صدر- رئوف كعبي- آرش كمانگر – محمود گودرزي- شهاب لبيب- روبن ماركاريان- مريم متين دفتري- هدايت الله متين دفتري- محمد مروج - سارا محمود- باقر مرتضوي - رضا مرزبان- مهران مصطفوي- باقر مومني- اردشير مهرداد- حسين نقي پور- رضا نوايي - حميد نوزري - پرويز نويدي - حميلا نيسگلي- شيدان وثيق.
جلال سعیدی – شیرین مرادی – المیرا مرادی – نوید مؤمن – علی شریفیان – بهزاد امینی - احمد نوین – داگمر رازی - ابراندخت رازی – داتیس رازی – محمود رازی - آرتا رازی – فرامرز آریایی – لیلا دفتری – ویکتوریا دفتری – نادر صفوی – دانش باقرپور – محمود گوهری – بهروز فراهانی – فرزاد جاسمی – شهرزاد نیکبین – سپیده داوودی – مهشید راستی – حمید مهر آرا – نیلوفر بیضایی – کورش گلنام – خلیفا موسوی - منوچهر بهلولی – رضا خردمندی – منوچهر رادین – بهرام ناظم – علی آینه – اصغر نصرتی- شکر فلاح- افشین زند – علی پناهی – حسین شارهی – ناصر علیزاده – رضا هاشمی- منوچهر شیبانی – هوشنگ گلاب دژ- دریادل توانا – مجید ملکی – حامد ساعدی– مریم شانسی – سیاوش فرجی – مسعود روحانی – علی ملک محمدی – مجتبی طلائیان – منوچهر فاضل – عباس علی دایه – هورش کمال – آرین نیکپور – حمید رحمان پناه – حمیرا داغستانی – جهان سعادت – سلیم تیمسار – بهرام بهرامیان – هوشنگ سلیمانی نژاد – حسن بابایی – ویرجین وسغانیان – شادمان شمسایی – شایگان شمسایی – شهریر شمسایی – رضا صرف- لیلی محمدیان – جواد محمدیان – معصومه محمدیان – حبیب صالحی – فریبرز کریمی – فرود کریمی – سوزان حاج هادی – فریدون توفیقی – مهناز مشفق – اناهیتا مشفق – بهروز رستگار. داوود قوامی – علی راجی- فرشاد صارمی – بهرام فرحبخش – علی سماد – فرهنگ قاسمی – رضا راد – محمود تهرانی- رضا کعبی – حسین هراتی – حمید رضا ظریف نیا - اکبر سوری – شهلا هوشیار – محسن نژاد – محمد رضا اسکندری – طاهره جزمی – محمد توفیق اسدی – فرود سیاوش پور – علی ناصر آبادادی – حمید بحرامی – داریوش مراد – حسین انور – مهداد محدی پور – حسین آمری – مسعود نیکخواه – محمود کوتول – محمود جعفری – ذهره جعفری – مرجان جعفری – شاهین ضیایی – جواد قریشی – حبیب تبریزیان – علی اکبر آزاد – علی وتامیش – علی بکتاش – باقر پرهام - مرتضی پاکی – پاپک شیرازی – مسعود صالحی – صبا تهرانی – کیمیا تهرانی – کیومرث کاووسی – حسین ابقاری - شهلا ابقاری – آرمین کرد – سعید عبادوز – ایران پرورش – مهران مکی – خدایار افم – پویا حیدری – کثری آزادی – محمد حسیبی – عباس انور حقیقی – بابک زمانی – احسان دهکردی – مسعود شب افروز – سیروس عزیزی – مرتضی پاکی – خلیل مومنی – علی شمس – فلورا رحیم خانی – محمد علی مهرآسا – بهجت مهرآسا – افشین مهرآسا – افشنگ مهرآسا – سعید جعفری –جعفر حسینی - هما پنداشته – اکبر حاج بابایی- - فرشید فریدونی- ساسان رجبی فام- فریبا لجه- مطهره نصیری - امير جوان – منيره جوان – شيوا کاتوزيان – آريا سرمدی – شيوا سرمدی – امرالله ابراهيمی – شراره کاتوزيان – شهرزاد کاتوزيان – محسن مبينی – آرمین یحی زاده امین – موسی یحی زاده امین – مهری خرازی – مجید آژنک – امیر معیری – هایده شرافت – صفا الدین حاتملو – مهدی حسین زاده تنباکویی – شهناز بیات – نصرالاه رزمجو – سعید شجایی- سیامک حیدری – بهروز گیلک – علی صدیقی – مجید مرشدی – مهشید رشتی - جعفر حسینی – عیسی صفا – سارا دهقان – بیزن سعیدپور – علی صمد – دارا گلستان – چنگیز عباسی – حمید بهرامی - جعفر مسعودی – مهران اعظمی - مقصود کسیبی – مهین ارجمند – سیروس پرتوی – سام اهنگر – منصور مظاهری – جلا عمرانی – نبوت رنجبر – پویان حسین زاده – حمید رضا برهانی - علی دماوندی – حمید مجده – نصرالاه آزاد – محمود حشمتی – یوسف آبخون - |پروانه سلطانی – شیوا بحر- غلام خیابانی – جعفر ابراهیم زاده – مرضیه بقایی – پروین ابراهیمی – نادر صمدی – شکوفه ابراهیم زاده – علی عابدی – پریسا امجدی – شهاب شکوهی – صمد نویدی – سیامک ابادی – محمد رحیمی – همایون یکتا – محسن کیا – فرامرز بخشی – شیوا بخشی – مرتضی عبدالاهی – سیامک حیدری – اشرف آقازاده – جعفر حسین زاده – غلام بابازاده – سیمین افشار – سهراب صارمی – خلیل مومنی – نسرین نکوبخت – علی مهدوی – خیرالاه درویش پور – تنجا تبریزیان – سیروس عزیزی – ذهره دوانی – اسماییل ششبلوکی – امیر حیدر ویسی – یارکرم مورادی – توفیق عظیمی – افشین سامی – احمد نجاتی – امیر فرشاد ابراهینی – هوشنگ بیاتی – مهزاد امید مهر – مهراز امید مهر – حسین بور – رضا جیلانی – شهرام کریمزاده – ناصر طالی – بیپن سعید پور – محمود ایرانی- آرش انقایی- کیومرث کاووسی – عباس علی فتاح – سهیل دیانت – شاپور روشن – آینده آزاد – علی محمد مقدر – مهدی میر سلطانی – حبیب تبریزیان – نقی ریاحی - ناحید شکوهی – علی یوسفی – سام جدی – محمد رضا اسلامبولی – امیر راجی کرمانی - فرهنگ توالی – مسعود نقره کار – هومن رهنمون – علی توکلی - داريوش پاشا - کوروش پاشا - ميترا عناف - امير پارسا - ابوالفضل فراهانی - بهار اميری - موسي فهدی - خليل لارستانی – منوچهر امری – محمود کوتوال – توفیق عزیمی – محسن مقصودی – مسعود تبریزیان – کاوه ایرانی – حسین صمدی – مهدی اصلانی – آتوسا ملکی – جوائ اسدیان – سیاوش میرزاده – رامین مولایی- جواد بهادری – حسن کیانزد – جواد فتح الاهی – آرمان کوروال – سعید محمدی – پروانه سپهر – ایرج موحدی – احمد خوشبخت – ماشاالاه سلیمی – احمد ساعدی- جهانگیر شادانلو – بهرام ناظم – ذبیح موسوی – ویدا شهامت. پروانه سپهر – پروین صدیقی – خسرو باقرپور – پروین ابراهیم زاده.

آدرس تماس برای امضا بیانیه:
tahrim_majles7@yahoo.fr