آقای نبوی خودتان متهمید، صوفي روشني

اخیرا با انتشار نوشته نبوی در باره شریعتی ومنتسب کردن تمام مصائب ومشکلات ایران به او مطالبی منتشر شده و از جمله جوابیه نبوی به معترضان که خود حاوی اتهامات بیشتری است به مردی که در دوران معاصر حداقل هزاران مرتبه بیشتر از نبوی محبوبیت و اشتهار دارد والبته قابل نقد و انتقاد ومخلوطی از حسن و عیب.

اما چرا نبوی طنز نویس که البته نویسندگی ، بازیگری وکارگردانی نیز از مشاغل ا وست در صفحه اختصاصی خود بجای طنز معمول خود، دشنه قلم را در سینه شریعتی فرو میکند وبا ذکر چند جمله ازاو که باعتراف دوستان خودش آدرس عوضی داشته و بی سند بوده اند هر چه فریاد دارد بر سر شریعتی می کشد؟ جواب این سوا ل گر چه مهم است اما بد نیست خواننده خود نیز به دنبال پاسخ آن باشد . جواب به این سوا ل میتواند از منظر روانشنا سی فردی و شخصیت، یا سیاست مورد برء ?سی قرار گیرد.

از منظر روا نشناختی وموقعیت فعلی ایشان باید گفت نبوی مهاجر برای سازگاری با شرایط جدید باید گذشته و علا یق سابق خود را دور بریزد وبا محیط جدید سازگار شود و چه بهتر که از ریشه ها آغاز کند. شاید نبوی با این نوشته میخواهد چیزی را اعلام کند که نمیتوان علنی گفت . او با عشق شریعتی مذهبی شد و لابد اینک با تنفر از شریعتی غیر مذهبی و بر همین منوال اکنون غیر انقلابی ، غیر سیاسی ، غیر دولتی وحکومتی است . ( به مطلب پدر مادر خودتان متهمید پاراگء ?اف آخر نگاه کنید .)

اصولا انسانها در مقابل شکست و ناکامی به جستجوی عامل ناکامی میپردازند وچون نبوی هنوز آنقدر افسرده نشده که خود را ملامت کند ودست به خود کشی زند به جنگ شریعتی آمده است .

این موضوع از جنبه روانشناسی شخصیت نیزقابل بررسی است. نبوی شخصیتی آبگونه دارد که در هر ظرفی به شکل همان ظرف میشود . میتوان عدم ثبات شخصیتی و فکری ایشان را از نوشته ها و اخباری که در دسترس همه است استنباط کرد . تنوع کاراکتر در نبوی معضلی است که شاید خود او را نیز می آزارد وتجمع تکانه های پرخاشگرانه عاقبت گریبان ضعیف ترین ها را میگیرد و زیر قلم نبوی سلاخی میشوند .

شخصیت طنز پرداز تا مایه ای از لودگی و تمسخر و ریشخند نداشته باشد نمیتواند خمیر طنز خویش را ور بیاورد و پخته سازد ، این دلیل آنست که اغلب نوشته های نبوی در مورد اشخاص همراه با چاشنی توهین و تمسخر است .

توهم خود بزرگ بینی که شایداز جنبه های شخصیتی ایشان است نیز میتواند محرک این عمل باشد .( مثل خود بنده که به خود اجازه میدهم از نبوی انتقاد کنم ) آیا نبوی هم مثل من به این نا هنجاری روانی خود آگاهی دارد؟

ا ز نظر سیاسی نمیتوان مطمئن بود شاید تحقیقی برای تعیین میزان الحراره و سنجش تاثیر شریعتی در افکار عمومی وشاید آغازی بر شریعتی زدایی وکنار نهادن آرمانگرایی و سر در آخور خویش کردن و فارغ شدن از زحمت و مشقت مبارزه وکنج عافیتی طلبیدن . که مورد آخر وجه روانی نیز دارد .

آنچه باید در نظر نبوی آورد این است که افراد ، افکار واعمال را در ظرف زمانی و موقعیت خاص خود باید در نظر گرفت و گرنه مطابق با دیدی که نبوی به شریعتی دارد می توان گفت نبوی نیز مزدور رژیم وسرسپرده آخوند هاست . ضمنا هر کس و هر موضوعی را باید در مجموع مطالعه کرد و جدا کردن یا شقه کردن افکار یا گفته های کسی برای لجن مال کردنش نه منصفانه است و نه قابل اعتنا . آیا شریعتی تمام آن چیزی است که ! نبوی در نوشته اش توصیف کرد؟

ما ایرانیها چه وقت از دنیای صد در صدی خارج میشویم ؟ نبوی با عشق شریعتی همه چیز را آغاز کرد و عاشق یعنی کور و هیجان زده . آنروز شریعتی رب النوع خوبی و حسن بود واینک آن عشق آتشین تبدیل به تنفر شده است یعنی باز هم هیجان و کوری ؛ وشریعتی مظهر هر چه بیداد وعامل وپایه گذار حکومت جهل و ظلم. یعنی ما مردم ایران ، رژیم سابق وحتی خود نبوی هیچ دخالتی در آنچه پیش آمده نداشته اند و مسبب همه بدبختیها و مصائب شریعتی است و ء ?ین آشی است که شریعتی پخت و رفت .

واقعا همین طور است آقای نبوی؟

--------------------------

در همين زمينه:

- سيد ابراهيم نبوي و افشاي عوامل استبداد و ارتجاع، ف.م.سخن
- پدر، مادر، خودتان متهمید! سيد ابراهيم نبوي
- ز هزل و لاغ تو آزار خيزد، مزاح سرد آب رو بريزد، پاسخي به نوشته ابراهيم نبوي درباره شريعتي، نوش آفرين بينا
- دکتر علی شریعتی، معلم شهید ما، سيدابراهيم نبوي