 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
شهروند: پروانه شميراني همسر عليرضا جباري مترجم و فرهنگي زنداني پنجشنبه دير وقت پس از مراجعه از زندان گوهردشت به منزل خود در تهران به شهروند گفت: عليرضا در وضع سلامتي نامناسبي به سر ميبرد. فشارهاي روحي هر روز بيشتر ميشود. او را در ميان عده اي تبهكار نگه ميدارند. حقوق وي به هيچوجه رعايت نميشود.
او در ادامه افزود: آخر اين نويسنده تا كي بايد به طور غيرقانوني در زندان و تحت فشار باشد! مديريت زندان ميگويد محكوميت او ماه هاست كه به پايان رسيده است. اين چه قدرتي است كه يك فرد به نام قاضي دارد و بدون هيچ پشتوانه قانوني همسرم را در زندان نگه ميدارد.
|
advertisement@gooya.com |
|
آخر چگونه نام قاضي بر صابري ظفرقندي بگذارم؟ مگر نه مشخصه قاضي عدالت است، پس چرا اين فرد كه همسر مرا يك بار بدون ارائه سند و مدرك محكوم به زندان كرد، اكنون پس از پايان دوره محكوميت اجازه رهايي به اين بيمار قلبي 60 ساله نميدهد...؟
آخر از اين اوضاع به كجا و كي شكايت ببرم كه در ميهن اسلامي عدالت خانه نمي يابم!
توضيح اين كه: عليرضا جباري در دي ماه 1382 براي مدت چهل روز ناپديد شد. او پس از چهل روز تحمل شكنجه و فشار، بدون دادگاه و حكمي آزاد شد و دوباره در پيش شامگاه عيد 1383 دستگير و در محاكمه اي يك ساعته به زندان و شلاق محكوم شد.
