محمدعلی عمويی در گفتگو با ناهيد خيرابی: به تفرقه افکنان هشدار می دهم!

محمدعلی عمويی،عضو کميته مرکزی حزب توده ايران، که چيزی قريب به ۴۰ سال از عمر خود را در زندان های شاه و جمهوری اسلامی گذرانده،در اين گفتگوی کوتاه به پاره ای از ابهامات درباره خبر جعلی چندی پيش روزنامه همشهری به نقل از سايت "عارف نيوز" مبنی بر قصد تشکيل حزبی توسط او و تنی چند از ديگر فعالين سياسی و اجتماعی کشور پاسخ می دهد. عمويی تصريح می کند که «من بلافاصله در همان زمان درج خبر ،اين جعليات را تکذيب کردم.» وی می افزايد «به رغم وجود حزب ۶۵ ساله ای که تمام فعاليت سياسی من در صفوق آن سپری شده است،چه نيازی به تشکيل حزب جديدی است؟!» محمدعلی عمويی به تفرقه افکنان هشدار می دهد!

* آقای عمويی همانطور که مطلعيد چندی پيش خبری در روزنامه همشهری، به نقل از سايت «عارف نيوز» درج شد که گويا شما با همراهی تعدادی از فعالان سياسی و اجتماعی ديگر، درصدد پايه‌گذاری يک حزب سياسی هستيد. البته بلافاصله اين خبر از سوی شما تکذيب و در سطح وسيعی منتشر شد. ولی باز هم ظاهرا برای برخی افراد ابهاماتی در مورد خبر مذکور دارند.
عمويی: نمی‌دانم انگيزه و هدف از جعل چنين خبری چيست و از سوی چه جريانی جعل شده است. ظاهرا روزنامه همشهری به نقل از سايت عارف آن را درج کرده است. اما سايت عارف از کی و کجا نقل می‌کند؟!
از آنجا که اين خبر به کلی بی‌اساس و عاری از هرگونه موضوعيت است، به نظر نمی‌رسد چندان عادی باشد. تا آنجا که مربوط به من است، بيش از اين، آن را به جد تکذيب کرده‌ام و هم‌اکنون نيز هر گونه خبر، شايعه ونقل قول از اين دست را قويا تکذيب می‌کنم.
اصولا آنچه قابل توجه است، اين نکته اساسی است که با توجه به پيشينه سياسی و باورهای من و به رغم وجود حزب ۶۵ ساله‌ای که تمامی عمر فعاليت سياسی من در صفوف آن سپری شده است، چه نيازی به تشکيل حزب جديدی است؟
انتشار چنان خبر کذبی نمی‌تواند ساده و تصادفی باشد.

* همه می‌دانيم که سابقه احزاب سياسی در کشور ما به ده‌ها سال می‌رسد و از سابقه طولانی برخوردارند، با توجه به نيازمان در شرايط کنونی، چه بايد کرد که احزاب سياسی به طورجدی فعال شوند؟
عمويی:در شرايط کنونی آنچه بيش از هر چيز نبودش به شدت احساس می‌شود، فضايی باز برای حضور آزاد و علنی احزاب سياسی است.
بنابراين کوشش برای رفع اين کاستی و فراهم آمدن امکان فعاليت آزاد احزاب، می‌تواند مهم‌ترين دغدغه فعالان سياسی باشد.

*پاره‌ای بر اين باورند که ايرانيان اصولا جمع‌گرا نبوده و در نتيجه روحيه فعاليت حزبی ندارند. ممکن است نظر خود را در اين زمينه بفرماييد؟
عمويی:در اين خصوص به تازگی اقدام به نگارش مقاله‌ای با عنوان «تحزب و پيشينه آن در ايران» کرده‌ام که احتمالا در يکی از مجلات معتبر کشور درج خواهد شد.

*ممکن است اشاره‌ای براساس آن مقاله بفرماييد؟
عمويی:اساس آن نوشته شامل: ۱) رد هرگونه ادعای روحيه ضد تحزب در مردم ايران، به استناد حضور فعال احزابی در مقاطع تاريخی که فضای سياسی کشور باز بوده است. ۲) شرح شمه‌ای از تاريخ حزب توده ايران به عنوان دليل اين مدعا.

*لطفا اگر مطلبی ناگفته ماند، اضافه بفرماييد.
عمويی:فعاليت احزاب سياسی نيازمند فضايی باز و امکان حضور علنی در تماس مستقيم با توده مردم است. اگر امروز حضور احزاب مردمی و با سابقه کم رنگ می‌نمايد، ناشی از فضای بسته و عوارض دوران سرکوب است.
بر اين باورم که هر زمان شرايط مناسب حقوقی و اجتماعی در کشور پديد آيد، شاهد حضور تنوع بی نظير انديشه‌ورزان و فعالان سياسی در احزاب جدی، از جمله حزب توده ايران در ابعادی کم نظير خواهيم بود.
در پايان بار ديگر ادعای دروغين سايت نامبرده و نقل قول مذکور روزنامه همشهری و هرگونه شايعه‌ای از اين دست را تکذيب می‌کنم و نسبت به هدف‌های تفرقه‌افکنانه اينگونه جعليات هشدار می‌دهم.