ايراني‌ها منشور كوروش را پس از يك قرن از نزديك مي‌بينند، فارس

مدير موزه ملي ايران درباره نمايش منشور حقوق بشر كوروش طبق هماهنگي‌هاي لازم با مسئولان موزه بريتانيا گفت: ايراني‌ها منشور حقوق بشر كوروش را پس از يك قرن در بهار سال آينده از نزديك مي‌بينند.

محمدرضا مهرانديش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعي فارس اظهار داشت: يك سري ارتباطات بين موزه‌اي در دنيا وجود دارد كه بر اين اساس رياست سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به ما مأموريت دادند تا نسبت به نمايش تعلقات تمدن كشورمان اقدام كنيم.

وي با بيان اينكه منشور حقوق بشر كوروش به مدت يك فصل در فصل بهار در موزه ملي ايران به نمايش گذاشته مي‌شود، گفت:موافقتنامه‌هاي حقوقي مورد نياز دولت براي ورود اين اثر تاريخي به ايران نيز در دستور كار قرار خواهد گرفت.

مدير موزه ملي ايران از همكاري خوب موزه بريتانيا درباره ورود اين منشور تاريخي به ايران نيز ياد كرد و گفت: از اين پس در تفاهمنامه‌هايي كه با كشورهاي مختلف به امضا مي‌رسانيم در مفاد تفاهمنامه همكاري دو جانبه براي نمايش آثار تاريخي را مي‌گنجانيم.

به گزارش فارس، منشور حقوق بشر كوروش كه با نام استوانه كوروش نيز شناخته مي شود، از جنس سفال است و طبق گفته‌هاي باستان‌شناسان در سال 539 پيش از ميلاد توسط كوروش دوم هخامنشي ساخته شده است.

دور تا دور اين استوانه سفالين در حدود 40 خط به زبان ميخي بابلي، سخنان و فرمان‌هاي كوروش بسته است. 23 سانتي‌متر طول و 11 سانتي‌متر عرض دارد.
بر اين استوانه شرح فتح بابل توسط كوروش دوم و اسارت نبونيذ (بخت النصر)، آخرين شاه بابل در سال 539 پيش از ميلاد مسيح نگاشته شده است.

شاه هخامنشي پيروزي خود را به مردوك، كهن‌ترين خداي بابل نسبت داده است.
در اين منشور وي از بازگرداندن پيكر خداياني كه نبونيذ (شاه بابل) از معابد مختلف جمع و به بابل آورده بود، خبر مي‌دهد. وي به بازسازي معابد ويران شده پرداخت و اسرايي را كه شاهان بابل نگه مي داشتند، آزاد كرد.
بازگرداندن اسراي يهودي در اين منشور ذكر نشده اما آزاد كردن آنها بخشي از سياست شاه هخامنشي پس از فتح بابل بوده است.

از منشور كوروش به عنوان نخستين منشور حقوق بشر در جهان ياد مي‌شود. اين منشور در سال 1879 توسط هورمزد رسام، باستان شناس آشوري-بريتانيايي به دست آمد.

در حال حاضر اين لوح سفالين استوانه‌اي در بخش «ايران باستان» در موزه بريتانيا نگهداري مي‌شود.

ساخت منشور كوروش

كوروش دوم، آغازگر سلسله هخامنشيان، پس از تسخير بابل، در بابل تاج‌گذاري كرد و اعلام عفو عمومي داد؛ اديان بومي را آزاد اعلام كرد؛ براي جلب محبت مردم ميانرودان (بين‌النهرين)، مردوك كه كهن‌ترين خداي بابل بود را به رسميت شناخته، او را نيايش كرد و سپاس گفت. او هيچ گروه انساني را به بردگي نگرفت و سپاهيانش را از تجاوز به مال و جان رعايا بازداشت. او تمامي كساني را كه به اسارت به بابل آورده شده بودند گرد هم آورد و منزلگاه آنها را به ايشان بازگرداند. كوروش همچنين قوم يهود را نيز از اسارت و بيگاري در بابل آزاد كرد.

به دستور كوروش، شرح وقايع و دستورات وي روي يك لوح استوانه‌اي سفالين نگاشته شد به عنوان سنگ بناي يادبودي در پايه‌هاي شهر بابل قرار گرفت.

جايگاه منشور كوروش

اين سند به عنوان نخستين منشور حقوق بشر شناخته مي‌شود و در سال 1971 ميلادي، سازمان ملل آن را به شش زبان رسمي سازمان منتشر كرد. بدلي از اين منشور در مقر سازمان ملل متحد در شهر نيويورك نگهداري مي‌شود.