سناریو نویس پس از قتل ها!!! محمد حسیبی

www.chebayadkard.com

به یاد می آوریم که بلافاصله پس از قتل فجیع شادروان پروانه فروهر و زنده یاد داریوش فروهر سید محمد خاتمی مسئولیت رسیدگی به پرونده این جنایت هولناک را به عهده گرفت و به مردم گفت کمیسیون ویژه ای را برای بررسی این پرونده ملی به کار گمارده. او پس از دو سال وعده و وعید، زمانی که جای پای خود و نیرنگ اصلاح طلبی خود را محکم کرد، با وقاحتی توصیف ناشدنی گفت افراد کمیسیونی که به دستور وی به رسیدگی پرداخته بودند فقط 7 یا 8 روز بر پرونده نظارت داشته و پس از آن نتوانسته بوده اند کاری انجام دهند!!
به یاد می آوریم که اوراق مهمی از پرونده مزبور مفقود شد.

در این اوراق مفقود شده از جمله آمده بود که وقتی قاتلان کار را تمام کرده بودند در خیابان به یکدیگر گفته بودند که باید مراتب را هرچه سریع تر به سناریو نویس پس از قتل گزارش کنند! ! !

باید حرف های بالا را به یک کاراگاه جنائی نه چندان باهوش و پر خرج اطلاع داد تا او بگوید سناریو نویس پس از قتل ها چه کسی است ؟

آن کسانی که از بن و ریشه پروانه و داریوش فروهر خبر داشتند، آن ها که از عشقشان به مردم، از علاقه مفرطشان به رهائی و سربلندی ایران، و از شجاعت و شهامتشان در مبارزه خبر داشتند خوب می دانند که اگر زنده مانده بودند امروز اثری از آثار پستی و پلیدی آخوندها در ایران نبود. آن ها که پیش از قتلشان و یا بعد از جان باختنشان از برنامه های منسجم و دقیقی که برای متحد ساختن احزاب و نیروهای ملی داشتند باخبر بودند یا باخبر شدند خوب می دانند که استبداد سیاه مذهب با کشتن آن ها بزرگ ترین مانع، و بلندترین دیوار استقامت و پایداری را در برابر خود فرو ریخت. در این میان مستبد دیو سیرت نمی دانست که پس از قتل آنان با مردم خشمگین ایران چه کند؟ و چگونه جان از دست مردم به در ببرد. اما سناریو نویس پس از قتل ها توانست این خطر جدی را از سر نظام مافیائی و یاران رفع کند و ملت ایران را به راه و رسم تازه ای وا دارد. راه و رسمی که اگر ادامه یابد بقای حکومت بی عمامه یا با عمامه اسلام را برای مدتی بس طولانی در ایران ستمدیده تضمین می کند. چنین مباد.

سناریو نویس زبردست برای ماله کشی بر خشم و خروش مردم نقش های بسیاری را برای بازیگران نمایش و سناریوی خود آفرید. یکی از این نقش ها نقشی است که به عهده علیرضا علوی تبار گذاشته شد تا پا به پا و شانه به شانه پرستو فروهر فرزند برومند و شجاع آن دو سردار ملی و ستون اصلی نهضت ملی ایران به رهبری مصدق کبیر حرکت و هر ساله در مراسم یادبود آن ها شرکت کند و مردم را با خود به تماشای آرام نمایشنامه و حتا شرکت در سناریوی حفظ بیضه اسلام در حکومت ببرد. ا و تاکنون توفیقی چشمگیر در کشتن قهر مردم و خاموش کردن و مسخ کردن آنان در رابطه با مراسم یادبود قتل فروهرها به دست آورده است. مردمی که او را تاکنون نشناخته اند، مردمی که به ورّاجی های وی در این سال های سیاه گوش فرا داده اند و هورّا کشیده اند و صد آفرین گفته و نوشته اند همان مردمی هستند که باید گفت "مسخ" شده اند. برای اثبات این مدعا به گفته ای از گفته های گهربار این بدکردار روباه صفت در زیر نگاه می کنیم سپس از خود می پرسیم او را با مراسم بزرگداشت قتل سرداران پاکدل چه کار؟

« علوی تبار در پاسخ به سوالی درباره‌ دموكراسی دينی گفت: تنها راه پايداری دموكراسی در» « كشورهای اسلامی يك تعبير دموكراتيك از اسلام است و ما تا وقتی تعريف دموكراتيكی از» «اسلام ارائه ندهيم نمي‌توانيم به پايداری دموكراسي‌های جوامع اسلامی اميدوار باشيم.»
«من با حضور انحصاری دين در سياست مخالفيم و هم‌چنين با اخراج دين هم از سياست مخالفت»

«مي‌كنيم، اما اگر روزی ملتی نخواست كه دين بر سياست حاكم باشد، هيچ كس حق ندارد ملت » « را به تمكين از دين وادارد. ما معتقديم كه جامعه‌ ما يك دين دموكراتيك را مي‌پذيرد و مردم»
« سالاری دينی هيچ ربطی به وضعيت موجود و ولايت مطلقه فقيه ندارد. به ويژه با اين تفسيری» « كه از ولايت فقيه ارائه شده است.»

حال اگر انصافی و مروتی در کار است؟ اگر همچنان شجاعت و شهامت معیار نجات است باید پرسید آیا این سناریو نویس زبردست با به کار گماردن هنر پیشه وقیحی چون علوی تبار مردم را مسخ نکرده است؟ مردمی که او را به مراسم سالگرد آن دو سردار شجاع راه می دهند، اجازه می دهند سخنرانی کند، برایش کف می زنند و هورا می کشند اگر "مسخ" نشده اند بر سرشان چه آمده؟ چرا چنین شده اند؟. . . . افسوس