دفتر تحکيم! زنده بمان... محمدرضا نسب عبداللهي

نخستين باري که پيش از شکل گيري انشعاب دروني دفتر تحکيم وحدت، در کوچه رجب بيگي به دنبال ساختمان دفتر تحکيم بودم؛ هرگز فکر نمي کردم که مبارزات و اثرگذاري هاي آن روزها ( زماني که علي افشاري دبير سياسي تحکيم بود) از درون چنين ساختمان قديمي و فرسوده اي سازماندهي مي شود.
عجب حال و هوايي به انسان مي داد، شور و شعور وشعف. يادش بخير! فکر مي کنم بيش از دوسه بار موفق نشدم به آن ساختمان" آمد و شد" کنم و بر سر ساختمان ، آن آوردند که مي دانيم.
از ميان دوراني که تجربه بودن و زيستن با اتحاديه را داشتم، شهريورماه 80 به عنوان يک نقطه لعنتي در ذهنم باقي مانده است. دانشگاه تهران آن روزها ميزبان نشست سالانه دفتر تحکيم بود. نشستي که رخدادهاي دردناکي را در خود جاي داد. روزي از آن روزها دانشکده فني ميزبان چند فعال سياسي و پژوهشگر اجتماعي بود. آن روز چشم هايم از حدقه به در آمد. پس از سخنراني ،اعضاي دفتر تحکيم که علي افشاري را در زندان مي ديدند گرد هم آمده بودند تا به پرسش ها پاسخ گويند. خواهر افشاري پس از کش وقوس هاي فراوان اجازه يافت که پشت تريبون حاضر شود و ياد برادرش را گرامي بدارد. بغض گلويم را مي فشرد. کساني که روزگاري همرزم وهمراه افشاري بودند ، در آن بحبوحه او را يک عضو راديکالي مي دانستند به گونه اي که از ذکر نام افشاري در طول زمان برگزاري نشست پرهيز مي کردند. برايم باور کردني نبود. خيلي سخت بود که بپذيرم چه آسان نخبه کشي مي کنيم. اما مثل اينکه آنچه مي ديدم خواب نبود ، نا جوانمردي بود و بس.
در ميا نه پرسش و پاسخ به ناگا ه ضرب و شتم ميان اعضاي تحکيم و تعدادي از اعضاي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران در گرفت و مشت بود که آنجا حکومت مي کرد .
نقطه آغاز رو به قبله کردن تحکيم درحال شکل گيري بود. کساني هم در اين ميان براي حصول اين خواسته بدخواهان تحکيم، در حال خوش رقصي بودند.(در اين بين نقش مهدي طباطبايي عضو سابق شوراي مرکزي تحکيم برجسته تر بود.)
البته قبل از همه اين ها پيام "علي حسيني خامنه اي" ،رهبر حکومت ايران ، به دفتر تحکيمي که با نامه ها و بيا نيه هايش او را مورد انتقادهاي صريح و آشکار قرار داد ه بود؛ بوهاي ناخوشايندي را به مشام مي رساند. همه چيز حکايت از آن داشت که گور تحکيم آماده شده است و فقط مانده بود تا قلب توفنده تحکيم نيمه جان از تپيدن باز ايستد .
بدخواهان تحکيم چند ماه پس از اين رخدادها زهر خود را ريختند و انشعا ب جدال برانگيز تحکيم به وقوع پيوست:"تحکيم علامه و تحکيم شيراز." از آن روز تا کنون همه تلا ش ها براي بازسازي دفتر تحکيم به نتيجه اي نرسيده است. وزارت علوم هم که نظر سنجي اش براي تعيين پايگاه هاي دو طيف تحکيم ، مي توانست نقطه پاياني بر جدال ها باشد ، به سبب اينکه مافياي قدرت و ثروت خواهان رسميت يافتن طيف شيراز بودند ، تسليم فشارها شد و عليرغم نتايج روشن و مشخص از غير قانوني اعلام کردن تحکيم شيراز خودداري نمود .
اين روزها نيز برگزاري نشست انتخاباتي طيف علامه دچار کش و قوس هاي ملال آور شده است. مشخص نيست که آيا اين جدال ها سرانجامي خواهد داشت يا نه؟

***
يادم مي آيد روزي يکي از نمايندگان مجلس ششم که وابسته به گروه هاي اصلاح طلب است ( علي هاشمي نماينده رفسنجان و عموزاده علي اکبر هاشمي بهرماني و عضو حزب کارگزاران سازندگي يا همان حزب باد) با سخيف ترين کلمات از اعضاي فعلي شوراي مرکزي طيف علامه تحکيم ياد مي نمود و کوشش مي کرد چهره آن ها را ملکوک و منکوب نمايد.
دوستان عزيز دفتر تحکيم! اين است چهره واقعي و غالب اصلاح طلبان. آن احزاب و شخصيت هايي که يک پايشان در دايره قدرت است هرگز تئوريسين هاي خوبي براي جنبش دانشجويي نيستند. محافظه کاران يک لبه قيچي اند و اصلاح طلبان لبه ديگر. اولي تحکيم مستقل و آزادي خواه و دموکراسي طلب را برنمي تابد و دومي هم تحکيم نردباني را براي پاگذاردن بر آن آرزو مي کند.
دوستان عزيز! تحکيم را با اتکا به نيروهاي جنبش دانشجويي زنده نگاه داريد تا خيال خام هر بدخواهي، تنها خيالي خام باقي بماند.
دبير پيشين انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه رفسنجان
iranreform.persianblog.com