دموکراسی برای تمامی ايران (خطاب به نيما راشدان)، ياشار تبريزلي

آقای نیما راشدان

مطلبی را در مورد حذف مطالب قومی و قسمت اظهار نظر نوشته بودید. ببینید اگر سایت گویا خود را متعلق به کل ایرانیان می داند ، اصولا انتظار می رود که از اقوام ایرانی غیر فارس زبان و مشکلات آن نیز بنویسد ، چراکه این اقوام بیش از نیمی از جمعیت ایران را تشکیل می دهند و هموطنان فارس زبان نیز قومی از اقوام ایرانی هستند. اگر سایت گویا خود را فقط متعلق به قوم فارس زبان می داند ، آنوقت دیگر چنین انتظاری از این سایت نمی رود. در هر حال گویا سایتی دولتی نیست و با هزینه شخصی اداره می شود ، لذا تصمیم گیری اینکه چه مقاله ای چاپ شود با خود گردانندگان این سایت است. من هم در اینجا از سایت گویا به خاطر چاپ دو مقاله اخیر بنده و همچنین بعضی مقالات و خبرهای دیگر مربوط به آذربایجان و اقوام دیگر تشکر می کنم و این اقدام آنها را به حساب درک مسئولین این سایت از مسئله ملی و احترام به آزادی بیان می گذارم.
ازاظهار نظر شما چنین بر می آید که دو مطلب اخیر بنده را در سایت گویا نخوانده اید یا اینکه دقت زیادی مبذول نکرده اید و من هم با توجه به اینکه شما را به عنوان کسی که در راه دموکراسی در ایران قلم می زنید می شناسم لازم می دانم ضمن پاسخگویی ، مواردی را مجددا توضیح دهم.
اولا ، نوشته بودید قرار است که سایت گویا حزبی نباشد ، باید جواب داد که ملت آذربایجان حزب نیست بلکه قسمتی از ملت ایران است.
دوم اینکه ، نوشته بودید که با چاپ مطالب قومی مخالفید ، چرا که این مطالب سطحی و در بردارنده اطلاعات کاملا مخدوش و غیر علمی است. ببینید این تفکر شخصی شما است ، اگر قرار باشد عقاید شخصی شما یا همفکران شما ملاک و فیلتر عقاید و نوشته های باشد آنوقت دیگر چه فرقی بین شمای دموکرات و شورای نگهبان می ماند؟ در ضمن از شما درخواست می کنم که شما نیز ضمن مقاله ای علمی به بحث و نقد مطالب ما بپردازید ، چرا گفتگوی تمدنها را از خودمان شروع نکنیم ؟
سوم اینکه ،نوشته بودید چرا ما نویسندگان اقوام از سایتهای اختصاصی خود استفاده نمی کنیم . البته این کار را هم می کنیم. ولی در جایی قید نشده است که سایت گویا مختص فارس زبانان است و ما نمی توانیم از آن استفاده کنیم ، البته همانطور که شما هم نوشته بودید ، حداقل بنده تمایل دارم از سایت پر مخاطب گویا استفاده کنم. چراکه می خواهم علاوه براینکه به ترک زبانانی که در اثر سیاستهای شونیستی هویت خود را گم کرده اند و یا قادر به خواندن زبان مادری خود نیستند آگاهی لازم را نسبت به وضعیت فعلی اقوام و ابعاد این مسئله بدهم بلکه می خواهم فارس زبانان را نیزنسبت به این مسئله آگاه کنم . چراکه معتقدم علاوه بر اینکه ابعاد فاجعه ملی گریبانگیر ملت فارس نیز شده و خواهد شد ، بلکه حل این مسئله بدون درک ملت فارس از آن و گفتمان بین ملتها یا اقوام مشکل و احتمالا پر هزینه خواهد بود.
چهارم اینکه ، من معتقدم و می دانم که سایت گویا به غیراز جوانان تهرانی مخاطبان دیگری نیز دارد، به هر حال چرا نباید جوانهای تهرانی نیز از مسئله حقوق ملتها بی خبر باشند، در حالیکه سایت گویا و دیگر سایتها آنها را با انواع خبرهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی بمباران می کند؟! آیا مثلا وضع هوای ایران در چند روز آینده مهم است یا فریاد ملتها؟! به هر حال جوانها نیز جزء مخاطبین ما هستند ، تصمیم گیرنده خودشان هستند که می خواهند هویت ترکی یا کردی خود را حفظ کنند یا می خواهند در جمعیت فارس زبان تهران مستحیل شده و نسبت به این مسئله کشورشان بی تفاوت باشند. و آیا تهرانی بودن با ترک بودن مغایرت دارد؟ بنظر من یک تهرانی هم می تواند ترک و کرد و فارس و عرب باشد. حق با شما است که بیشتر فعالین قومی در تهران جزء مهاجرین جدید و دانشجویان شهرهای دیگر هستند . البته با شما موافق نیستم که محض سرخوردگیهای مادی و مقایسه با مهاجرین قدیمی آنها را به قوم گرایی سوق داده است ، زیرا در اینصورت انگیزه صدها هزار ترکی را که در مراسم قلعه بابک شرکت می کنند ( یعنی موفق می شوند شرکت کنند) چگونه می توان توجیه کرد ؟!
چهارم اعتراض شدید خود را نسبت به این گفته شما باید نشان دهم که گفتید نشریه های دانشجویی قومی و آذربایجانی با کمک جریانات سیاسی خارج از کشور انتشار می یابند. اول اینکه اگر منظورتان از جریانات سیاسی خارج از کشور بیگانگان غیر آذربایجانی است باید پرسید مگر چاپ چند نشریه ای چند صفحه ای آنهم هفته ای و ماهی یکبار احتیاج به بیگانگان دارد؟! آنوقت آیا می توان اینهمه نشریه فارسی اپوزیسیون داخل و خارج از ایران مثل همین سایت گویا را به بیگانگان نسبت داد؟!قطعا چنین ادعاهایی نیاز به مدرک وسند دارد . دیگر اینکه حرکت ملی آذربایجان مثل دیگر حرکتهای سیاسی ایران فعالینی در خارج از کشور هم دارد و این دلیل بر عدم مشروعیت این حرکت نمی شود.

پنجم ، نوشته بودید که مسئله قومی قدیمی شده است و روزی ترک کرد و کرد ترک خواهد شد ولی چرا ننوشته بودید که روزی فارس هم ترک خواهد شد!؟ آقای راشدان من زمانی قبول می کنم که مسئله قومی قدیمی شده است که یک فارس زبان ، یک آلمانی یا فرانسوی زبان هم دست از تعصب نسبت به زبان خود بردارد!! شونیسم فارس ورود یک کلمه عربی یا ترکی را به زبان خود نمی تابد ولی صحبت از حق سواد آموزی به زبان مادری را برای ترک زبانها امری غیر مدرن می پندارند؟! اگر ملت ما برای همراهی با روند جهانی شدن نیاز به حذف زبانهای فومی دارد چرا این زبان حذف شدنی فارسی نباشد و چرا از کیسه خلیفه می بخشید؟!
ببینید ممکن است روزی به قول شما ترک کرد شود وکرد ترک ، ولی این پروسه روندی طبیعی متناسب با ظرفیت انسانها را دارد و اگر این کار را با جهشهای اجباری و مصنوعی انجام دهیم مطمئنا حرکتی در جهت عکس خواهیم داشت و باعث ایجاد ناسیونالیسم افراطی و مخرب خواهیم شد. حتی ممالک اروپایی نیز که به آن درجه از پیشرفت رسیده اند که مرزهای اقتصادی و جغرافیایی بین خود را برداشته اند ولی هنوز مرزهای فرهنگی و زبانی خود را به شدت حفظ می کنند. حتی بعضی از کشورهای اروپایی و آسیایی نظیر سویس و بلژیک و هند و افغانستان برای حفط زبانها و فرهنگهای ملی خود حکومتهایی فدرال انتخاب کرده اند.

ششم ، من در تعجب هست که شما برای ملت ایران دموکراسی می خواهید ( اگر اینچنین نیست حتما بگویید) ولی هنوز اجزای ملت ایران را نمی شناسید و تصور می فرمایید ملت ایران ، فقط از فارس زبانها تشکیل شده است؟ آیا چنین دموکراسی تخیلی نیست؟ این چگونه دموکراسی است که در آن ترک و کرد و عرب و بلوچ نمی توانند از حق خود سخن گویند ؟! آیا این یک دموکراسی طبقاتی نیست؟!

هفتم اینکه ، با اظهار نظر در انتهای مقالات مخالف هستید. چرا این ابراز مخالفت خود را قبل از چاپ این چند مقاله به قول شما قومی ابراز نکرده بودید؟! شما هم می توانید در همان محل اظهار نظر پاسخگو باشید ، بلکه هم بوده اید.
حقیقتا هم اظهار نظر هایی که پشت سر مقاله های قومی می شود ، تاسف بار است. متاسفانه تند رویها و اظهار نظرهای نا مناسبی از هر دو طرف فارس و ترک سر میزند. اگرچه بقول شما معلوم نیست کدامیک ترک و کدامیک فارس هستند و تعداد واقعی این اظهار نظر کنندگان چقدر است. اما اگر انصاف را رعایت بفرمایید می بینید اظهار نظرهای نامناسب و توهین آمیز کسانی که خود را فارس یا ایراندوست معرفی می کنند بیشتر است و اظهار نظرهای تند و یا توهین آمیز ترک زبانان بیشتر جنبه پاسخ گویی دارد. ما هر دو گروه را به رعایت موازین یک گفتمان سالم دعوت می کنیم و از اینان می خواهیم به جای تبادل اتهامات به بحث و انتقاد در مورد موضوع بپردازند. در هر حال من با سانسور این اظهار نظر ها موافق نیستم و خوب است که محلی آزاد برای نوشتن محیا شود ، و رعایت موازین و تحمل گفتمان را به عهده خود اظهار نظر کننده و خواننده بگذاریم. متاسفانه این نوع گفتگوی خارج از اصول ابتدایی جزئی از حقایق جامعه ما ست ، پنهان کردنش دردی را دوا نمیکند.

در نهایت امیدوارم شما را هم جزء نویسندگانی ببینیم که برای دموکراسی واقعی , یعنی دموکراسی برای تمام ایران قلم می زنند.

با احترام
یاشار تبریزلی 6 Dec 2003