 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
درحاليكه تاريخ ايران در دو دههي اخير شاهد فعاليتهاي روبه گسترش زنان در عرصههاي گوناگون زندگي اجتماعي بوده است و نسل جديد زن ايراني با اتكا به توانايي و استعدادهاي خود، در عرصههاي دانشگاهي، ادبي، علمي، هنري و فعاليتهاي اجتماعي ـ سياسي جايگاه درخور توجهي كسب كرده است، «صدا و سيما» بهصورت رسانهي انحصاري و فراگير در كشور، راهي آشكارا توهينآميز در مقابله با اين روند در پيش گرفته است، و در چند ساله اخير بهويژه شاهد تهيه و پخش سريالهايي هستيم كه به شكلي عريان، سمت و سويي زنستيزانه پيدا كرده و با تبليغ چندهمسري، صيغه و تعدد زوجات، به تحقير و بيهويت ساختن زن مستقل ايراني، كمر همت بسته است.
متاسفانه اكثر سريالهاي صدا و سيما، با تهي بودن از محتوا و در گسستي غيرمسئولانه از واقعيت زندگي زن ايراني، سالهاست كه به تبليغ روزمرگي و «بازتوليد نقش سنتي زنان» پرداخته است و در نبود رقيب و فقدان نظام نقد و اعتراض، ازخودبيگانگي را در شكلهاي متفاوت به اذهان ميليونها زن و مرد ايراني تحميل نموده است. براي نمونه در ايام نوروز امسال با پخش سريال «بانوي ديگر» آشكارا روند توهين و تحقير زنان تحصيلكرده و منتقد را اينبار در قالب زني روزنامهنگار در پيش گرفته كه براي همسرش شريك ديگري ميگيرد و يك مثلث عشقي در مبتذلترين شكلاش را به نمايش ميگذارد. ساليان سال است كه برنامهريزي و پخش مجموعههاي تلويزيوني در جهت تحكيم و تداوم ارزشهاي منسوخ «پدرسالارانه» عمل ميكند و اين روند تازهاي در برنامههاي صدا و سيما نيست، اما آنچه تغيير كرده است آگاهي زنان امروز است كه ديگر نميتوانند مانند گذشته خاموش بنشينند و حرص و بغض خود را در گلو خفه كنند. امروز ديگر ما نميتوانيم نظارهگري منفعل باشيم و خشونت و تحقير دائم را تحمل كنيم و دم بر نياوريم و اين تحولي است كه صدا و سيما را به تعمق به آن مجبور خواهيم ساخت.
|
advertisement@gooya.com |
|
ما با اين نحوه برخورد مدني هم روحيه اعتراض جمعي و مسالمتآميز را در بين خودمان ارتقاء ميدهيم و هم خود و زنان ديگر را از بينندگاني منفعل به مفسران فعال تبديل ميسازيم. ما ميخواهيم آينده خود و فرزندانمان را از خلال همين برخوردهاي مدني شكل دهيم و در ساختن محيطي انساني و جامعهاي سالم، فعالانهتر شركت كنيم. چه بسا در كوتاه مدت اعتراضهاي كوچك ما تاثير گستردهاي نداشته باشد اما اميد داريم كه همين تلاشها و اعتراضها، روند زندگي آيندهمان را سمت و سوي انساني دهد.
از اين رو از كليه زنان و شهرونداني كه ميانديشند امروز بايد در برابر نگرشهاي زنستيزانه و تحقيرآميز صداو سيما، اعتراض كرد تا اين روند غيرانساني تعديل و بهتدريج محو شود، دعوت ميكنيم تا در روز چهارشنبه 9 ارديبهشت ماه (1383) ساعت 5 الي 7 بعدازظهر در محل «انجمن صنفي روزنامهنگاران» گرد هم آييم و اعتراض خود را به سياستهاي زنستيزانه صدا و سيما ابراز داريم.
مكان: خيابان بلوار كشاورز، بعد از تقاطع فلسطين خيابان كبكانيان، كوچه هفتم، انتهاي كوچه سمت چپ، انجمن صنفي روزنامهنگاران ايران.
مركز فرهنگي زنان ـ انجمن هستياانديش ـ انجمن مستقل زنان ـ انجمن روزنامهنگاران زن ايران ـ مؤسسه آموزشي رشديه ـ انجمن زنان نوانديش ايران ـ سايت زنان ايران ـ كانون زنان زمان ـ سايت بدجنس ـ مركز كارورزي سازمانهاي غيردولتي ـ انجمن ايرانمهر ـ كانون نوانديشان جامعه مدني
مينو مرتاضي لنگرودي (از جبهه زنان ملي ـ مذهبي) ـ خديجه مقدم و عزيزدخت شمس (از فعالان زيست محيطي) ـ ليلا نجفي ـ فاطمه نجاتي (از فعالان دانشجويي) ـ سيما افشار (روزنامهنگار) و...
