محکوم شدن رسانه‌هاي ايران به خاطر حمله به قطر ، بازتاب

ظرف مدت 40 روز، دست‌کم سه بار لنج‌هاي صيادي ايران در آب‌هاي خليج فارس و درياي عمان به وسيله نيروهاي مسلح امارات، قطر و عمان مورد تهاجم قرار گرفت. در اين حملات، چند ملوان ايراني، کشته و مجروح و تعداد بيشتري نيز بازداشت شده‌اند.

هرچند انتظار مي‌رفت، مقامات جمهوري اسلامي ايران در برابر اين تجاوزگرها و هتک حرمت‌ها، واکنش قاطعي از خود نشان دهند و شيوخ‌هاي جنوب خليج فارس را تأديب کنند، لکن به نظر مي‌رسد، سياست تنش‌زدايي به اندازه‌اي در گوشت و پوست و استخوان آقايان رخنه کرده است که نه تنها پاسخي به آدمکشي‌ها و آدم‌ربايي‌هاي اعراب جنوب خليج فارس نمي‌دهند، بلکه براي رسانه‌هاي داخلي نيز خط و نشان مي‌کشند که چرا خبر مربوط به حملات سه کشور عربي به لنج‌هاي ايراني را منتشر کرده‌اند!!!

نکته جالب توجه اينجاست که برخي مقام‌هاي ايراني، در برابر حملات عرب‌ها، به جاي محکوم کردن اعمال غيرانساني آنان، همه تقصيرها را به گردن ماهيگيران بي‌دفاع ايراني مي‌اندازند و به نيابت از همسايگان جنوبي، آنان را متهم مي‌کنند که وارد آب‌هاي ديگران شده و به دستور سربازان عرب گوش نداده و سرانجام به سزاي عمل خويش رسيده‌اند!!!

مسأله ديگر اين است که برخي از همين مسؤولان، با اشاره به اينکه نبايد با کشورهاي جنوب خليج فارس تنش داشته باشيم، تأکيد مي‌کنند که لازم است، در مقابل اين‌گونه اقدامات، سياست نرمش و تساهل و تسامح در پيش گيريم، چون تيره شدن روابط دوجانبه، توطئه آمريکاست. معناي اين تحليل براي اعراب جنوب خليج فارس، اين است که دست آنان براي ياغي‌گري‌هاي بعدي باز است، چرا که تهران بر اين باور است که اگر جواب شيوخ را بدهد، آمريکا به هدفش مي‌رسد!!

از همه اينها گذشته، برگزاري مراسم افتتاحيه براي هواپيمايي قطر در تهران، آن هم در روزهايي که خانواده‌هاي ملوانان ايراني، هنوز عزادار کشته شدن عزيزانشان توسط نيروهاي قطري هستند، اقدام ديگري است که به دادن جايزه به قطري‌ها شبيه است و به هيچ روي با عزت و غرور ايراني، تناسبي ندارد. به راستي آيا سازمان هواپيمايي کشوري، نمي‌توانست براي نشان دادن اعتراض به قطري‌ها، دست‌کم با چند روز تأخير، براي آنان مراسم افتتاحيه بگيرد؟