تفسیر میدل ایست، پت لنکستر، ترجمه: شاهین میر محمد حسینی

شیرین عبادی، برندهء جایزه صلح نوبل نمایندگی خانوادهء زهرا کاظمی – یک خبرنگار مقتول کانادایی ایرانی الاصل را پذیرفته است.

کاظمی پنجاه و چهار ساله در ماه ژولای، پس از سه هفته بازداشت بخاطر عکسبرداری بیرون یک زندان تهران، در مدت اعتراضات به رهبری دانشجویان در برابر دولت، در ماه ژوئن فوت کرد.
رضا اقدم احمدی، مأمور وزارت اطلاعات به زدن منجر به مرگ او متهم شده است، اما او به جرم اقرار نمی کند.
موضوع کاظمی به بخشی از دعوای تلخ قدرت بین جناحهای اصلاح طلب و محافظه کار نظام ایران تبدیل شده است. مجلس ایران که تحت اختیار اصلاح طلبان است، سعید مرتضوی دادستان اقتدارگرای تهران را به بازداشت غیر قانونی کاظمی و سپس مخفی کردن مرگ او در حبس متهم کرده است.
شیرین عبادی یک گروه قانونی سه نفره از وکلای کار آزموده را سرپرستی خواهد کرد: محمد علی دادخواه، محمد سیف زاده و عبدالفتاح سلطانی، همگی اعضای بنیانگزار مرکز حمایت از حقوق بشر ایران.
مرگ غم انگیز کاظمی باید کیفر داده شود،اما اعدام تنها یک مأمور وزارت اطلاعات، متهم به " قتل نیمه عمد" موجب آن یا چیزی در این حد نخواهد شد. این نظام ایران است که باید مسئول شناخته شود.
رئیس جمهور خاتمی، به سختی به رسیدگی قضایی محاکمه انتقاد کرد، او قوهء قضائیه را به سعی در سرزنش کردن دولتش متهم نمود. اما لغات تند انتقاد کافی نیستند؛ با وجود تلاش سختی که ممکن است رئیس جمهور انجام دهد تا از این وضع خارج شود، دولتش باید تحمل قدری مسئولیت برای مرگ زهرا کاظمی را داشته باشد.
جهان میداند که خاتمی بر روی خط ظریفی گام بر می دارد تا محافظه کاران و اصلاح طلبان در حال جنگ در پارلمان ایران را آرام سازد. اما اگر چنین رفتاری او را غیر موثر می سازد، پس او هیچ کس را خوشحال نمی کند بجز افعی های کشنده و بزدلی که فرمان زدن یک زن بی دفاع میانسال را صادر کردند و فاسدان خراب ذهنیتی که آمادهء انجام چنین دستوراتی هستند.
در ابتدا از سعید مرتضوی دادستان نقل شد که گفته است کاظمی بر اثر یک حادثه ناگهانی فوت کرده است. اما یک کمیته منصوب رئیس جمهوری، با دریافتن اینکه او (کاظمی) بر اثر جراحاتی که در سرش هنگام حبس متحمل شده بود فوت کرده است، سخنان مرتضوی را بی اعتبار ساخت. این یک شروع خوب بود، اگر قرار است سرها به گردش در آیند، بگذار از آن سعید مرتضوی اولین آن باشد.
این واقعیت که دادگاه برندهء جایزهء صلح نوبل، شیرین عبادی را بعنوان نمایندهء خانواده کاظمی پذیرفته حرکتی دیگر در جهت درست است. حضور عبادی تضمین کننده است که این پروندهء به خودی خود مهم، در چشم عموم باقی خواهد ماند.
علیرغم خواست دولت کانادا و پسر کاظمی که در مونترال زندگی می کند، خبرنگار مقتول را در ایران به خاک سپرده شد. خانواده اش می خواهد جنازهء او را به کانادا برگرداند و این باید توسط مقامات – اگر لازم است در سطح ریاست جمهوری- با شتاب کامل انجام شود.
قتل زهرا کاظمی لکهء ننگی بر تمامیت جمهوری اسلامی است. اما اینکه آیا این عمل شرم آور بیش از این اجازه خواهد یافت که جامعه ایران را آلوده نماید یا نه، چیزیست که باید دید.
چشمهای دنیا بسوی رئیس جمهور خاتمی هستند، اگر او تردید نماید و این نبرد را در مقابل اقتدارگرایان ببازد، می توان شرط بست که او سرانجام جنگ را خواهد باخت.