 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
hamid_farkhondeh@hotmail.com
بعد از سال ها پراكندگى در ميان جمهورى خواهان ايران، برگزارى اولين همايش سراسرى اتحاد جمهورى خواهان در روزهاى هشتم تا دهم ژانويه 2004 در برلين، نويد دهنده پختگى اپوزيسيون ايرانى است. براى اولين بار بعد از جدائى ها و گروه گرايى هاى ساليان دراز، بخش بزرگى از اپوزيسيون جمهورى خواه حول ارزشهاى مشترك جمهورى خواهى، جدائى دين و دولت، دمكراسى و حقوق بشر و پرهيز از خشونت در مبارزات سياسى، گرد خواهند آمد. آنها برآنند تا در اين گام نو فرق ميان آنها كه در حصار تنگ منافع گروهى و محفلى با سنگر گرفتن در پناه تحليل هاى تنگ نظرانه و كلى گوئى هاى هميشگى، متخصص"نه" گفتن به همه چيز و پس زدن هر دستى كه براى همكارى و هميارى دراز شده است هستند و آنهايى كه ساختن ايرانى آزاد، آباد و مردمسالار را كار مشترك همه ايرانيان مى دانند و شيرينى نقاط اشتراك را بيش از تلخى اختلاف نظرها حس مى كنند، به هموطنان خود و جهانيان نشان دهند.
|
advertisement@gooya.com |
|
اين گام نو اما مى توانست بسى پربارتر باشد اگر رهبران و اعضا و سازمان فدائيان خلق ايران ( اكثريت) كه از جمله امضا كنندگان بيانيه اتحاد جمهورى خواهان و شركت كنندگان دراين همايش هستند، قبل از برگزارى آن، سكوت در مورد انتقاداتى كه نسبت به سياست هاى گذشته اين سازمان مطرح است را بى پاسخ نمى گذاشتند.
قبل از هر چيز بايد بر اين تاكيد كنم كه طبيعتا بر آن نيستم كه مى توان گذشته اشخاص و اشتباهات سياسى افراد يا سازمان ها را چماقى كرد براى تخطئه فعاليت هاى امروز آنها و دورى گزيدن از همكارى ها و هم يارى ها بويژه در جبهه يا اتحادى به وسعت اتحاد جمهورى خواهان ايران. اتحادى كه خوشبختانه توانسته است طيف وسيعى از فعالين گروه هاى مختلف سياسى، دانشگاهيان، كارشناسان و ديگر ايرانيان را ضمن داشتن نظرات سياسى گوناگون، به ضرورت امضاى بيانه اتحاد جمهورى خواهان بخاطر ارزش هاى پايه اى مطرح شده در آن، ترغيب كند.(1)
نمى توان در آستانه همايش سراسرى اتحاد جمهورى خواهان بود، شاهد دعوت هاى پى در پى رهبران سازمان فدائيان خلق(اكثريت) براى پيوستن ديگر جمهورى خواهان به گرد آمدن زير سقف اتحاد جمهورى خواهان و انتقاد آنها از ديگران به خاطر نپيوستن به اين حركت بود و در وراى اين همه، خود را مدافع نگاه مدرن به فعاليت هاى سياسى و منادى تجدد خواند، گذشته را چراغ راه آينده خواست، اما برخى اتفاقات مهم در تاريخ حيات سازمان را به سكوت برگزار كرد. هرچند فدائيان اكثريت فقط بخشى از طيف وسيع نيروهاى شركت كننده در اين اتحاد هستند اما مى توان گفت كه دليل اكراه بخشى از جمهورى خواهان از پيوستن به اتحاد جمهورى خواهان ايران، همين عدم نقد گذشته خود از طرف اين سازمان است.
سازمان فدائيان خلق ايران (اكثريت) از بدو تولدش در سال 1359 در پى تقسيم سازمان چريك هاى فدائى خلق به دو بخش" اقليت" و" اكثريت" تا به امروز سه تحول مهم در عرصه استراتژى و تاكتيك را از سر گذرانده است بدون اينكه خارج از چارچوب سازمانى، اسنادى در اين موارد به مردم ايران و بخصوص "پايگاه اجتماعى" خود ارائه كرده باشد. اين سه عبارتند از:
1. متحول شدن از سازمانى ماركسيست لنينيست به يك سازمان سوسيال دمكرات.
2. گذار از بها ندادن ديروز به آزادى هاى سياسى، حمايت از رژيم جمهورى اسلامى "ضد امپرياليست" وهمصدائى با نظام اسلامى در سال هاى اول دهه سياه 60 براى سركوب "ضد انقلاب" (2) تا زمان قلع و قمع شدن كادرها، اعضا و هواداران سازمان به دست نظام جمهورى اسلامى، به طرفدارى امروز از آزادى هاى سياسى و مردم سالارى.
3. تحول از عدم رعايت دمكراسى درون تشكيلاتى درحداقل يك دهه و نيم از حيات سياسى سازمان تا پذيرش دمكراسى درون تشكيلاتى. ( 3 و 4)
و در كنار اين سه چرخش مهم، برخورد هاى غيراخلاقى رهبران اين سازمان كه به شيوه سنتى حزب توده به ترور شخصت جدا شدگان و معترضين پرداختند و آنها را "مشكوك و سيا ساخته" خواندند نيز قابل ذكر است. (4)
آيا سازمان فدائيان خلق (اكثريت) متوجه نقش و سهم مهم خود در تشتت و پراكندگى بخش بزرگى از چپ ايران هست؟ بى شك رفتار رهبران اين سازمان چه در عرصه سياسى و چه در عرصه تشكيلاتى، نقش مهمى در متنفر كردن بخش بزرگى از نيروى چپ بويژه جوانان سال هاى شصت كه اكنون به ميانسالى رسيده اند، از سياست و فعاليت سياسى داشته است و دارد.
متاسفانه برخودهاى ناروا با معترضين را نمى توان فقط مربوط به گذشته تا بحال به سكوت برگزار شده سازمان دانست. برخورد آقاى فرخ نگهدار با آقاى اتابك فتح الله زاده نويسنده كتاب "خانه دائى يوسف"( 6 و7) و نامه ايشان به آقاى ف. تابان سردبير سايت انترنتى "اخبار امروز" در پى چاپ سندى در مورد دستور احتمالى رهبر جمهورى اسلامى براى كمك به سازمان القاعده همه در يكى دو سال اخير روى داده اند. در هر دوى اين موارد بجاى جواب دادن به انتقادات مطرح شده و يا ارائه استدلال منطقى، براى شانه خالى كردن از جواب، باز سعى در " مشكوك" جلوه دادن طرف مقابل شد. ( 7 و 8)
شگفت انگيزتر از اين نحوه برخورد آقاى نگهدار با كسانى كه بخش بزرگى از زندگى و انرژى خود را صرف مبارزه براى عدالت اجتماعى و آزادى در صفوف سازمان چريك هاى فدائى خلق و بعد از انشعاب، در سازمان فدائيان اكثريت كرده اند، سكوت اين سازمان است در قبال چنين بر خوردهائى. در اين ميان بجز يكى دو اعتراض از اين جا و آنجا، هيچ صداى اعتراضى از بدنه اين سازمان كه خود را ظاهرا متحول شده و مدرن گشته مى داند، بر نخاست.
واضح است كه سازمان ها و گروهاى سياسى نمى توانند شانه از زير بار مسئوليت رفتارهاى غيراخلاقى رهبران خود خالى كنند، چه آنها هستند كه چنين رهبرانى را برگزيده اند و يا با سكوت خود بر اعمال و گفته هاى آنان صحه مى گذارند.
براى " تماس با پايگاه اجتماعى خود" كه اين همه بحق بر آن تاكيد مى شود، بويژه براى التيام زخم هاى گذشته و غلبه بر بى اعتمادى هاى بوجود آمده بين مردم و سازما ن هاى چپ، نقد گذشته خود و شفافيت از لازمه هاى كار نه تنها سازمان فدائيان اكثريت، كه همه گروهها، سازمانها و احزابى است كه در پى اين مهم هستند. مدرنيته و الزامات آن را فقط به ديگران توصيه نكنيم. وقتى درس غلبه بر محفل گرايى و خودمحورى به ديگران مى دهيم خود بايد شاگردان ممتاز كلاس انتقاد از خود و فروتنى باشيم.
با آرزوى موفقيت همايش سراسرى اتحاد جمهورى خواهان ايران در برلين و به اميد برگزيده شدن مسئولانى كه بر نيروى جاذبه اين اتحاد نو پا بيفزايند و نه بر نيروى دافعه آن.
منابع:
1. بيانيه" اتحاد جمهورى خواهان ايران"، سايت اتحاد جمهورى خواهان: www.jomhouri.com
2." كار" اكثريت شماره 127، مهر ماه 1360
3. اتحاد جمهورى خواهان نياز دمكراسى، مهدى فتاپور، سايت گويا نيوز 5 دى 1382
4. جمهورى خواهان ايران و مسئله گزينش رهبرى "مركزيت"، مسعود نقره كار، سايت اخبار روز
30 آبان 1382
5." خانه دائى يوسف"، گفتارى در مورد مهاجرت فدائيان اكثريت به شوروى، اتابك فتح الله زاده، چاپ دوم 2002، نشر باران، سوئد
6. آقاى فرخ نگهدار، چرا از نقد و پرسش گرى مى هراسيد؟ اتابك فتح الله زاده، شماره 85 نشريه راه آزادى،
اسفند 1380
7. گفتگو با فرخ نگهدار، نشريه آرش، چاپ پاريس، شماره 79 آبان 1380
8. نامه فرخ نگهدار به اخبار روز و يك توضيح، سايت اخبار روز، 10 خرداد 1382
