برای یک بار هم که باشد آمریکایی ها درست می گویند! کوروش گلنام

شنبه 30 خرداد 1383 ـ 19 ژوئن 2004
تصویب بیانیه اخیر آژانس بین المللی انرژی هسته ای به روشنی نشان داد که امید بستن به رفتاری جدی ودرست از سوی این آژانس نیز همآنند امید بستن به اصلاح طلبان حکومتی است! این آژانس نیز به بند بازِی کشیده شده است و روشن نیست با مافیای حاکم بر میهن ما چه زد و بند هایی کرده است که بیانیه منتشر شده آنها در روزهای اخیر چندین بار دست خوش دگرگونی شده ودر پایان نیز حتا بند های 7 و 8 آن نیز ملایم تر از آب در آمد! خود فریبی است اگر فکر کنیم این بیانیه شدیدتر از گذشته بوده ویا فشاری بر ج. اسلامی آورده است. اینبار حتا زمانی هم به عنوان آخرین مهلت برای آنچه که هنوز آژانس خواستار دریافت های درست و کامل ترش از سوی جمهوری اسلامی هستند نیز روشن نکرده اند! تنها یک امر به ضرر ج. اسلامی است و چون بندی به دست وپایش پیچده و تا اندازه ای سدی در برابر خودسری ها و نقشه های شومش ایجاد می کند که پرونده تلاش های پنهانش در دست یابی به انرژی هسته ای و !ساخت بمب اتمی باز مانده و همه تلاش های مافیای حاکم در بستن این پرونده نقش بر آب شده و با شکست روبرو شد.
مافیای حاکم برایران این بار شگرد تازه ای به کار برد و موردی را در باره خرید سانتریفوژهای پ 2 که تلفنی و نه کتبی در اختیار آژانس نهاده و آژانس در گزارش خود آنرا به فراموشی سپرده و در نتیجه جمله ای را به نادرست در بیانیه آورده بود، تا آخرین روزها پوشیده نگاه داشته و برای اخلال در کارمنتظر شد تا به هنگامی مناسب یکباره آنرا بازگو نماید که سبب سکته ای در کار بررسی ها، دگرکونی کوچکی در متن گزارش به سود خود و یافتن اندک وجه ای برای خود شود، که چنین نیز شد. از این زیرکی و فریب کاری جمهوری اسلامی که بگذریم (باید پرسید چرا این خبر را کتبی گزارش نکردند؟) گفت وگوهای پنهان و پشت پرده، زدو بندوسازش های پنهان کشور های اروپایی، از جمله سه کشور فرانسه، انگلیس و آلمان، و آژانس انرژی هسته ای سبب شگفتی نشد چون ما ایرانیها دیگر به این رفتار ها در برابر حکومت مافیایی ایران عادت کرده ایم. اما همکاری گسترده کشورهایی که خود را بنام "غير متعهد" می نامند با حکومت ایران در تلاش برای دگرگونی در متن بیانیه و ملایم و بی ثمر کردن آن، کشور هایی که روزگاری خود را مترقی، ضد سرمایه داری و آزادی خواه می نامیدند، جای شگفتی داشته و اندوه بار است.

متن بیانیه امروز کشورهای غیر متعهد در باره قطعنامه ایران (سایت گویا، شنبه 30 خرداد) بیش از هر چیز مایه شگفتی است و می توان ادعا نمود که تمامن وسیله نمایندگان حکومت ایران نوشته شده است و این کشورها تنها آنرا امضا کرده اند. این امضاء ها در پای این بیانیه به چه قیمتی برای مردم ایران تمام شده است، امری است که اکنون نا روشن است تا زمانی که در آینده آفتاب بازگو کننده این پنهان کاری ها و خیانت ها نسبت به مردم و میهن ما از پشت ابرها نمایان شود.
بدین ترتیب هر روز که می گذرد و با رویداد هایی که در پیرامون ما در سطح جهان و در رابطه با ایران رخ می دهد، ما باید بیشتر و بیشتر به این نتیجه برسیم که: ما تنها هستیم و مافیای حاکم بر ایران با همه قدرتی که غصب کرده است، وبا به باد دادن سرمایه های ملی، هستی مردم ما و باج دادن ها و باج گرفتن ها از سویی و تکیه بر شستشوی مغزی افراد ساده دل و آماده سازی آنها برای خودکشی دربمب گزاری ها(برنامه های حماس، حزب الله در لبنان و ایران و سرباز گیری ازبرخی دیگر کشور های مسلمان) ، دست زدن به ترور و آدمکشی، توطئه، تهدید و خرابکاری از سویی دیگر، و با وجود آنکه به راستي جزو تنها ترین و منفورترین حکومت های موجود جهان است و فریب کاری و حیله گریش زبانزد دولت مردان سایر کشورهاست، اما توانسته است تا کنون خود را با همین شیوه ها از تنگنا های جهانی که در آن گرفتار آمده است رهایی بخشد. برای ما ایرانیان این امری است بسیار اندوهبار! ما هر روز باید به خود بگوییم که درمان بخش زیادی از دردها و رهایی از چنگال حکومت مافیایی حاکم تنها و تنها به دست خود ما انجام پذیر است. ما خود باید همت کنیم و یکبار دیگر بپا خیزیم. آیا در سالروز فاجعه ملی 18 تیر، امسال باز هم مردم دانشجویان را تنها خواهند گذاشت؟
در این میان باید این موضع گیری دولت مردان آمریکایی را که حکومت حاکم بر ایران را حکومتی دروغ گو، پنهانکار و فریبکار دانسته، گفته های آنها را در زمینه صلح آمیزبودن تلاش هایشان در دست یابی به انرژی هسته ای باور نداشته، آنها را متهم به وقت کشی کرده وبا استواری خواستار ارسال '81رونده اتمی آنها به شورای امنیت سازمان ملل است، را ستود. اگر حتا برای یکبار هم که باشد آمریکایی ها درست می گویند. و من از اینکه سخن درست را از جانب هر کس که باشدبپذیرم وآنرا در هر جا ابراز کنم ابایی ندارم.