آکوالانگ، کاری از جتروتال

آکوالانگ (Aqualung) کاری است از جتروتال، یک کار مهم و درست و حسابی، گروه جتروتال را کسانی که موسیقی راک را دنبال می کنند خوب می شناسند، این کار را برای شما انتخاب کردیم و متن شعرش را برایتان ترجمه کردیم. ترجمه شعر از شهرزاد سامانی است.

درباره جتروتال

گفته می شود که نام جتروتال از یک کشاورز در قرن 17 گرفته شده. لابد می پرسید به چه مناسبت، من چه می دانم، اما معلوم است که جتروتال اولین مخترع ماشین بذر پاش بود.

گروه جتروتال در فوریه سال 1968 از زیر خاکستر دو گروه ناموفق آن دوران سر برآورد. یان
اندرسون شیوه منحصر به فرد و بدیع خود را در نواختن فلوت به یک گروه انگلیسی که در مارکی کلاب مشهور لندن برنامه اجرا می کردند، آورد
اولین آلبوم بلوز آنها با عنوان This Way با موفقیت روبرو شد و آلبوم آکوالانگ در سال 1971 اولین موفقیت بین المللی را برای گروه بوجود آورد.
آلبوم های دیگری نیز در اوایل دهه هفتاد از گروه جتروتال وارد بازار شد و به صدر جدول موسیقی رسید. آلبوم هایی مانند Thik as a Brick و A Passion Play. در اواخر دهه هفتاد گروه توانست از موج انتقادات کوبنده ای که متوجه موسیقی جتروتال شده بود جان سالم بدر ببرد و به کارش ادامه دهد. این گروه به عنوان یک گروه موسیقی خلاق آثارش را طی دهه های هفتاد و هشتاد و نود منتشر کرد. آنها با وجود اینکه بارها همکارانشان را عوض کردند، اما همچنان به راهشان ادامه دادند.
یان اندرسون، نوازنده فلوت و خواننده گروه و مارتین بار نوازنده گیتار به عنوان اعضای اصلی گروه باقی ماندند و دوان پری( نوازنده درامز)، اندرو گیدینگ( نوازنده کی بورد) و جاناتان نویس( نوازنده باس) به آنان پیوستند.
با فروش بیش از شصت میلیون نسخه و برگزار کردن بیش از 2500 کنسرت در چهل کشور، گروه جتروتال همچنان به برگزاری تور و ضبط موسیقی ادامه می دهد، حدود صد کنسرت در سال نشاندهنده گروهی پرکار و زنده و فعال است.
اوایل سال 2002 گروه جتروتال اولین دی وی دی کنسرت زنده اش را همزمان با سی دی آن منتشر کرد، اسم این آلبوم زیستن با گذشته( Living with the Past) گذاشته شد.
در سال 2003 یان اندرسون چهارمین آلبوم انفرادی خودش را با عنوان Rupi,s Dance منتشر کرد. و همزمان با وی گروه نیز آلبوم ویژه اش را با عنوان آلبوم کریسمس جتروتال به بازار فرستاد. همانطور که یان اندرسون پیش بینی کرده بود این آلبوم توانست هم طرفداران قدیمی و هم طرفداران امروزی جتروتال را راضی کند.

آکوالانگ

کاری از: جتروتال
Jethro Tull

براي شنيدن ترانه، اينجا را کليک کنيد.

روی نیمکت پارک نشسته
با چشمان هیزش به دخترهای کوچک نگاه می کند
ان دماغش آویزان است
دست های چربش را به لباس ژنده اش می مالد
خودش را زیر آفتاب سرد خشک می کند
به حرکت شلوارهای اجق وجقی نگاه می کند
احساس می کند شکست خورده است
تکه های شکسته شانس اش را بالا می آورد

آفتاب سرد پخش می شود
پیرمرد تنها آواره است
وقت می گذراند
این تنها کاری است که بلد است
پاهایش بدجور زخمی شده
وقتی خم شده بود تا ته سیگاری بردارد
افتاد توی گنداب
و پاهایش گرم شد

احساس تنهایی
سپاه به آخر خط رسیده
و حالا آزادیبخشی مد شده است
یک فنجان چای
آکوالانگ دوست من
با آشفتگی گریزان نشو
ای چمنزار پیر، من هستم
آیا هنوز به یاد داری
سرمای مه آلود ماه دسامبر را؟
وقتی یخ روی ریش تو
می شکست
و فریاد مرگبارش بلند می شد
و تو آخرین نفس های جانکاهت را می کشیدی
چون آوای غواصان آبهای عمیق
و شکوفه ها می شکفند
چون دیوانگی در بهار

AQUALUNG

Sitting on a park bench
eyeing little girls with bad intent
Snot running down his nose
greasy fingers smearing shabby clothes
Drying in the cold sun
Watching as the frilly panties run
Feeling like a dead duck
spitting out pieces of his broken luck
Sun streaking cold
an old man wandering lonely
Taking time
the only way he knows
Leg hurting bad
as he bends to pick a dog-end
he goes down to the bog
and warms his feet
Feeling alone
the army's up the rode
salvation à la mode and
a cup of tea
Aqualung my friend
don't start away uneasy
you poor old sod, you see, it's only me
Do you still remember
December's foggy freeze
when the ice that
clings on to your beard is
screaming agony
And you snatch your rattling last breaths
with deep-sea-diver sounds
and the flowers bloom like
madness in the spring