بحران سياسي امروز ايران و وظايف "اتحاد جمهوري خواهان"، ف.م.سخن

با گذشت نزديک به دو هفته از تحصن نمايندگان اصلاح طلب در مجلس، هنوز نسبت به اين حرکت ترديدهاي جدي وجود دارد. اگرچه براي اين ترديدها مي توان دلايل بسياري بر شمرد اما افتادن نيروهاي سياسي مخالف نظام در دام مطلق گرائي و ناديده گرفتن نقش کنش ها و واکنش ها و نتايج غيرمنتظرهء حاصل از آن به هيچ رو قابل توجيه نيست. مشروط کردن تلاش در جهت تعميق اين حرکت اعتراضي و ترصد ِ منفعلانه به منظور اطمينان يافتن از پايداري نمايندگان متحصن، نقش نيروهاي اپوزيسيون را تا حد يک ناظر بي اثر تنزل داده و جلوي هر گونه فعاليت ثمربخشي را گرفته است.

يک نيروي سياسي مبارز و خلاق از هر موقعيتي به نفع جنبش مردم استفاده مي کند. تلاش در جهت کسب امتيازات بيشتر و پيشروي تدريجي به طرف اهداف مورد نظر نبايد مشروط به انطباق کامل عملکرد معترضين داخل نظام با خواسته هاي مخالفين خارج از نظام شود. پرداختن به مسائل نسبي و متغير از قبيل پافشاري معترضين بر خواسته هاي اصولي، جز اتلاف وقت و از دست رفتن موقعيت هاي طلائي بوجود آمده حاصل ديگري نخواهد داشت.

در سال پنجاه و هفت نيز ما شاهد موضع انفعالي نيروهاي ضد سلطنت در مواجهه با حرکت هاي مردمي بوديم. سران گروه هاي سياسي آن دوران، - چه آنها که در زندان بودند و چه آنها که در خارج از کشور فعاليت مي کردند - خيزش ناگهاني مردم را باور نداشتند و معتقد بودند که اين حرکتي است سطحي و موقتي که نتيجه اي در بر نخواهد داشت و با سرکوب عوامل رژيم و عقب نشيني مردم خاتمه خواهد يافت. ترديد و دودلي نسبت به عمق حرکت مردم، موجب شد تا گروه هاي سياسي پيشرو، هميشه چند گام از مردم عقب باشند و روحانيون با زيرکي و موقع شناسي رهبري جنبش را در دست بگيرند.

زماني که سران سازمان هاي مبارز در سلول هاي زندان و يا جلسات در بستهء خارج از کشور مشغول بحث هاي بي سرانجام ِ تئوريک و تحليل ذهني اوضاع و دست و پنجه نرم کردن با ترديدها و دودلي ها بودند، عده اي روحاني در مساجد و تکايا بي محابا وارد عمل شدند و به حرکتي که به طور اتفاقي و سردرگم آغاز شده بود شدت و جهت بخشيدند و با ايجاد اعتماد به نفس در مردم، آنان را به پيش راندند، و بدين ترتيب بود که راه پيمائي چند صد نفره طلاب در قم تبديل به راه پيمائي ميليوني مردم در عاشورا شد و انقلاب پنجاه و هفت به ثمر نشست. واقعيت اينست که تا روزي که درهاي زندان به روي زندانيان سياسي باز نشده بود کمتر کسي از سران سازمان هاي مبارز، قيام مردم را جدي مي گرفت. وقتي که مبارزان ِ آن روز توانستند با بي تفاوتي از کنار حرکت خودجوش مردم بگذرند، عجيب نيست که اپوزيسيون امروز، حرکت محدود و متزلزل ِ نمايندگان وابسته به نظام را ناديده بگيرد و نسبت به آن بي اعتنا بماند.

اما اين بي اعتنائي بدبينانه بايد جاي خود را به مشارکت فعال و انتقادي بدهد. سازمان ها و شخصيت هاي مبارز و مسئول و بخصوص "اتحاد جمهوري خواهان" بايد انفعال و وادادگي حاکم را، به شور و هيجان مبارزاتي تبديل کنند. اتحاد جمهوري خواهان که با برگزاري موفقيت آميزهمايش برلين وارد مرحلهء جديدي از فعاليت هاي خود شده است مي بايست در عرصهء سياست ايران حضوري فعال و موثر داشته باشد. در ميان نيروهاي اپوزيسيون، اين اتحاد شايد تنها نيروئي باشد که قادر به جلب حمايت و اعتماد مردم و نيروهاي فعال سياسي در داخل و خارج از کشور است.

اتحاد جمهوري خواهان مي تواند اولين گام عملي خود را با برخورد فعال و مبتکرانه با بحران ناشي از تحصن بردارد. موفقيت اين اتحاد در جذب تعداد زيادي از گروه ها و شخصيت هاي سياسي و اجتماعي و فرهنگي احتمالا باعث دقت و وسواس بيش از حد در اتخاذ تصميم ها مي گردد و اين دقت و وسواس، با نفس حرکت سريع و به موقع در تضاد است؛ مع هذا رهبران اين اتحاد بايد بتوانند قدرت اخذ تصميم قاطع و فوري داشته باشند.

اين احتمال هميشه وجود دارد که مسئولان در اتخاذ برخي از تصميم ها اشتباه نيز بکنند، اما هراس از اشتباه نبايد موجب تعطيل و کندي فعاليت ها شود. مثلا ممکن است اتحاد جمهوري خواهان تصميم به پشتيباني از نمايندگان متحصن بگيرد ولي نمايندگان، بعد از تجديد نظر شوراي نگهبان، پيگير خواسته هاي اساسي مردم نشوند و اين تحصن بي نتيجه بماند. در اين حالت گروه هاي بي عمل و پر حرفي که کاري جز نظريه پردازي ندارند، اتحاد جمهوري خواهان را به خاطر اتخاذ چنين تصميمي مورد مواخذه قرار خواهند داد و احتمالا اتهاماتي را هم متوجه آن خواهند کرد. اما ترس از وقوع چنين مسائل و حزم و دور انديشي هاي ذهني، نتيجه اي جز بي عملي نخواهد داشت.

اتحاد جمهوري خواهان بايد با تشکيل يک گروه کار کوچک و فعال، امکان تصميم گيري سريع و به موقع را در ارتباط با رويدادهاي جاري پديد آورد. رهبران اتحاد نبايد نگران نتيجهء تصميم گيري هاي خود باشند و بايد بکوشند که از يک تشکيلات ناظر، به يک تشکيلات جريان ساز بدل شوند. طبيعتا خطاهائي در جريان کار رخ خواهد داد ولي تصميم گيرندگان بايد اين واقعيت را در نظر داشته باشند که دست روي دست گذاشتن و ناظر ِ بي اثر بودن در شرايط فعلي ايران، خود بزرگترين خطاست که موجب تبديل اتحاد از يک تشکيلات فراگير ِ موثر، به يک سازمان کوچک ِ بي اثر خواهد شد.

در رابطه با تحصن و مسائلي که احتمالا در روزهاي آتي بوجود خواهد آمد، مسئولان اتحاد بايد فعالانه در صدد ايجاد ارتباط مستقيم و سريع با مردم و جوانان باشند. بهره گيري از اتاق هاي گفتگوي " پال تاک" و درج اعلاميه ها و مقالات در سايت "جمهوري" اگرچه مفيد است، ولي کافي نيست. گروه کاري بايد داراي سايتي فعال و به روز باشد که با جوانان، ارتباط دو طرفه برقرار کند و ضمن ارائه رهنمودها، نظر خوانندگان و مراجعان را نيز به طور مستمر جويا شود.

دامنهء کارهائي که اتحاد جموري خواهان مي تواند در ارتباط با تحصن انجام دهد بسيار وسيع است. ارتباط مستقيم با فعالان دانشجوئي و شخصيت هاي ملي مذهبي در داخل ايران و جلب پشتيباني آنها، تماس با شخصيت هاي برجسته علمي و فرهنگي و نويسندگان و شعرا و هنرمندان، مذاکره با شخصيت ها و گروه هاي شناخته شدهء خارجي و نهادها و سازمان هاي بين المللي مانند سازمان ملل متحد، برگزاري تظاهرات و راه پيمائي و تحصن هاي اعتراضي در داخل و خارج از ايران، از جمله کارهائي است که مي توان آنها را با تلاش پيگير، سازمان داد و به ثمر نشاند.

اتحاد جمهوري خواهان بايد تاثير رويدادهاي اخير را بر روند سياسي کشور باور کند و آن را در چارچوب واقعيت هاي موجود ارزيابي نمايد. شرايط تحول در ايران کاملا آماده است و اعتراض فرو خوردهء مردم به دنبال مجالي براي بروز مي گردد و يک حرکت کوچک و به موقع مي تواند بهمن ِ مطالبات ِ بر حق ِ مردم را به طرف ارکان نظام به حرکت در آورد. تنها با اين باور است که مي توان از حرکت هاي کوچک و پراکنده، جنبش هاي اعتراضي بزرگ و موثر به وجود آورد.

[وب لاگ ف.م.سخن]