اگر همه متحد شویم! کوروش گلنام

با وجود همه سختی ها و گرفتاری های کمر شکنی که مردم ایران به شکلی روزمره در چنبره آن گرفتار و با آن دست به گریبانند، با وجود آنکه در ایران حکومتی بر سر کار است که نه تنها هیچ گونه مسئولیتی در مقابل مردم نشان نداده و باری از دوش آنها بر نمی دارد بلکه هر لحظه و هرثانیه با تمام توان تلاش می کند که بر مشکلات و گرفتاری های مردم افزوده و آنها را بیش از بیش در کلاف پیچیده انبوه دردسرها گرفتار و مشغول نماید،

با وجود آنکه فشار، ایجاد ترس و وحشت با نشان دادن عضلات ورزیده آدم کوکیها یا همآن گوریل های حکومتی، زور و قلدری دیگر عادی شده است، و با وجود همه خباثت های رژیم سرکوبگر که خود در توزیع مواد مخدر و آلوده کردن جوانان کشور به منظور از نفس انداختن و بی تحرک کردن آنها(مصرف روزانه 2 تا 6 تن مواد مخدر)، دست دارد اما جامعه ایران زنده و پویاست ولحظه ای نیست که از کوشش و تلاش و مقاومت به اشکال مختلف غافل باشد. تحریم انتخابات قلابی از طرف اکثریت مردم و تلاش چشم گیر دانشجویان وزنان آزادیخواه در این زمینه که تبلیغات گسترده ودروغین رژیم را نقش بر آب کرد، فراموش شدنی نیست. با نگاهی کوتاه به همه آنچه که تنها پس از انتخابات نمایشی ـ فرمایشی در ایران صورت گرفته و می گیرد، این گفته بیشتراثبات می گردد. اعتراض های گسترده هم وطنان به !نتایج دروغین انتخابات در گوشه وکنار مملکت همچنان ادامه داشته و در مناطقی به درگیری های خونینی منجر شده است، نظیر آنچه در شهرهای کردستان، خوزستان، خراسان و ..صورت گرفت و این روزها در مقاومت پر شور مردم در شمال ایران در فریدون کنار انجام می شود. اعتراض، مقاومت و کشتار کارگران شهر! بابک(قبل از انتخابات فرمایشی) تا اعتصاب سراسری و شکوهمند معلمان کشوردر اوج بی قانونی، بی کسی و بی پناهی! طرفداری شگفت آور دانش آموزان از معلمان خود، بی اعتنایی مطلق مردم به نتایچ انتخابات دروغین، و.. همه و همه نشانگر پویایی جامعه ومردم ایران است.
امروز بازهم خبرهایی که جلوه ای دیگر از مقاومت مردم را به نمایش می گذارد، از راه رسید. محمد رضا نسب عبدالهی دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه رفسنجان، به دلیل غیر قانونی دانستن روند رسیدگی به پرونده اش اعلام داشت که از شرکت در دادگاه خوداری خواهد کرد. همچنین علی تاجرنیا نماینده و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت که "در دادگاه حاضر نمی شوم."(هر دو خبر به نقل از سایت پیک ایران، 14 مارش).
نا فرمانی عمومی و عدم پذیرش فرمان های حکومتی که خود حتا قانون نوشته خود را نیز لگد کوب کرده و از آن تنها به عنوان ره گشا وسر پوش بر آلودگی، فساد و تبه کاریش استفاده می کند، مافیای حاکم را به تابوت خود نزدیکتر می کند. اگر مردم در کنار تبه کاری های رژیم عکس العمل مناسب انجام دهند، مذ4تی ملای متحجر و فریبکارنمی توانند چنین قلدری کرده وبر مردم حکومت کنند. کسی که به تماشای شلاق زدن، اعدام و سنگسار کردن هم وطنانش می ایستد(به هر دلیل و بهانه ای که باشد) شایسته نیست نام خود را "ایرانی" بگذارد! اگر بر عکس مردم هربار واکنش نشان داده، بساط انجام این فجایع و حرکت های !غیر انسانی را به هم بریزند، خواهیم دید که چگونه در مدت کوتاهی این مناظر وحشتناک از دل جامعه بر چیده شوند. راه مقابله با حکومتی که جز زور و کشتار و تجاوز به جان و مال و ناموس مردم چیز دیگری نمی شناسد از بین بردن زمینه های این حرکات است. در مقاومت تاریخی اخیر مردم فریدون کنار در! درگیری با عمله های زور، حوادث جالبی اتفاق افتاده است که برای همه ما در درون وبرون مرز درس آموز است. زمانیکه مردم دیده اند که عده ای از عوامل رژیم مشغول فیلم برداری از آنها هستند با هجوم به آن ساختمان کار آنها را مختل و مانع از انجام آن شده اند. بلایی بر سر امام جمعه دروغین آورده اند! که خود فراری و خانه اش بر باد رفته است. طبق خبر آمده در پیک ایران، نماینده قلابی(مقداد) نیز مجبور به استعفا شده است. اگر مردم در محیطی کوچک چون فریدون کنار با پشتیبانی و اتحاد با یکدیگربه چنین پیروزی هایی دست یافته اند چرا ما در سایر نقاط با امکاناتی بیشتر نتوانیم؟ اگر همه متحد شویم و از حرکات اعتراضی یکدیگر به شکلی یکپارچه حمایت کنیم، کار مافیای حاکم ساخته است. با هر اندیشه ای که داریم متحد شویم و فشار از درون و برون مرز بر مافیای اسلامی را افزایش دهیم. از داخل وخارج ازکشور از سازمان ملل به خواهیم که رژیم ملایان را مجبور به پذیرش رفراندم کà4د.این کار تا کنون از درون کشور وسیله شخصیتهایی(چون آقای محمد ملکی)و انجمن های دانشجویی و جبهه ملی صورت گرفته واز برون کشور نیز نامه هایی ارسال شده است اما هنوز در آغاز راه است و به حرکتی یکپارچه و هر روزه تبدیل نشده است. این تلاش به همه جهانیان نشان خواهد داد که مردم ایران خشو!نت طلب نبوده و همه تلاش خود را برای بر داشتن حکومت زور از راه های مسالمت آمیز به کار برده اند. اگراین تلاش ها به نتیجه دلخواه نرسد و مردم سر انجام راه مقابله به مثل و خشونت را برگزینند، ایرادی بر آنان نبوده و مورد حمایت مردم حهان قرار خواهند گرفت.

کوروش گلنام
یکشنبه 24 اسفند 1382 ـ 14 مارش 2004