 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
دوشنبه 8 تیرماه 1383 ـ 28 ژوئن 2004
هم وطنان آذربایجانی ما در درون میهن، به خوبی شاهد هستند که رژیم جمهوری اسلامی چه برنامه ریزی و سازماندهی گسترده ای را به کاربرده است تا از گردهم آیی هم میهنان ما برای بزرگداشت بابک، سردار ملی ایران، جلوگیری نماید. طبق خبرها (به خبری از یک هم میهن آمده در پیک ایران، 27 ژوئن، مطالب خوانندگان ـ 3، توجه فرمایید) آن ها حتا جابجایی مردم با تاکسی، اتوبوس، مینی بوس و سایر وسایل موتوری را به مکان گردهم آیی ممنوع کرده اند. اما چون روز روشن است که مردم از شاید بیشتر شهرهای ایران خود را به نزدیکی جای گردهم آیی رسانده و پای پیاده به آن جا رفته واراده پولادين خود را به نمایش خواهند گذاشت. این رویدادها و ایجاد سنگ اندازی در راه روزبزرگداشت این قهرمان ملی، زمانی صورت می گیرد که سران مافیا در ایران، همچون "مارمولک" امروز مشهور، پوشاک دروغین جانبداری از "منافع ملی و هویت ملی" بتن کرده تا از گرداب "تولید بمب هسته ای" که در آن گرفتار آمده اند و در برابر جهانیان فریبکار ودروغ پرداز نام گرفته و اراده جهانی بر تنبیه سختشان می رود خود را زمانی دیگر برهانند. در این باره می توانید نوشته نگارنده در اخبار روز:
را ببینید.http://www.iran-chabar.de/1383/04/06/golnam830406.htm
2 روز به بزرگداشت روز بابک و 10 روز به سال روز 18 تیرماه، فاجعه ملی حمله به دانشجویان، سران دولت پنهان در ایران به هر کاری دست می زنند تا از بهم پیوستن مردم جلو بگیرند. نیرنگ تازه آن ها در برابر رادیو و تلویزیون های فارسی زبان برون مرز، که در ایران نیز شنیده می شود، از چند زمانی پیش این بوده است که وابستگان آن ها و بیشتر گماشتگان امنیتی، روی خط های رادیو تلویزیون ها آمده، گاه به دل سوزی و اشک ریختن پرداخته که "ترا به خدا نکنید و این جوانان را تشویق نکنید که بیرون بروند و کشته شوند. ببینید آن ها هم پدر و مادر و بستگان دارند." این کار را بیشتر گماشتگان حکومتی زن و یا زنان فریب خورده آن ها انجام می دهند که آه و ناله ها اثر بخش تر باشد. یک تزویر ونیرنگ دیگر این است که با این رسانه ها در برون مرز تماس گرفته و با مبارز نشان دادن خود، تلاش می کنند مسیر آگاهی رسانی و برنامه ریزی هم زمان در برون و درون مرز را دگرگون و تا می توانند در کار آن خراب کاری کنند. پیشنهاد می دهند:" آقا بیایید امسال بطور کلی از تظاهرات در ایران گفتگو نکنیم و همه نیرو و تبلیغات را در برون مرز متمرکز کرده تا بتوانیم گردهم آیی های بزرگی در برون مرز داشته باشیم. من از شما می خواهم که امسال حتا یک کلمه (خوب توجه کنید، حتا یک کلمه) در باره تظاهرات دانشجویان در داخل نگویید!" این کسان بسیار خود را دلسوز و طرفدار آزادی و مدافع دانشجویان نشان می دهند. تنها اگر اینها ریگی به کفش نداشته واز جمله گماشتگان رژیم نبوده اما از فریب خوردگان باشند می توان از آنها پرسیدکه چه زیان دارد که این رسانه ها با همه نیرو برای گرد هم آیی و سردادن فریاد حق خواهی و اعتراض هم میهنان چه در درون و چه در برون مرز تلاش کنند؟
|
advertisement@gooya.com |
|
بخش بزرگی از تلاش مخالفان رژیم در خارج از میهن برای پیوند با آزادی خواهان و مبارزان درون میهن است و بدون این پیوند ایرانیان در خارج راه به جایی نخواهند برد، آن وقت ما در یک چنین زمان حساسی به بهانه سرکوبگری رژیم، تلاش کنیم خود را از آن ها جدا نماییم و "یک کلام هم" از آن ها نگوییم! روشن است که حرکت اعتراضی در سال روز این فاجعه ملی در ایران انجام خواهد شد و این اراده مردم، دانشجویان و همه آزادی خواهان است. امید عباسقلی نژاد از درون زندان پیام می دهدکه:
"فرياد ستم ستيز مرا از پس زندان بشنوید.از مأوای هر آزادی خواهی که فريادش زخمی بر دل مستبدان زمان گذاشته است .
از جایگاه آزادی ده هاهزار انسان که به جرم انديشه و بيان به خون خفته اند، اما هنوز فریادشان بر دل ها جاری است."(1)
او در این پیام از درون زندان دلیرانه چنین می گوید:
"هم ميهنان:
در واپسين روزهای نزديک شدن به بزرگ روز آزادي خواهان قرار داريم.
18 تيرماه روز ايستادگي، مقاومت و غرور ملی ماست. برماست تا با گرامي داشت اين روز بزرگ شور آفرين، فرياد دموکراسی خواهی خود را فراگير نماييم."(2)
آیا ما باید به ندای این هم میهن دلیر در بند گوش کنیم یا کسانی که با هزار ترفند و نیرنگ سیاست های دولت پنهان را به پیش می برند تا از حرکت آزادی خواهانه مردم در سال روز فاجعه ملی 18 تیرماه و پیوند ایرانیان درون و برون مرز جلوگیری کنند؟
-----------------------------------------
زیر نویس:
1 ـ اخبار روز، دوشنبه 8 تیرماه 1383، همه پیام را در این جا بخوانید:
http://www.iran-chabar.de/1383/04/08/001.htm 2 ـ
