بزرگش نخوانند اهل خرد، حميد

به نام خدا

به مورخه 28/5/1385 نوشته ای تحت عنوان"بهنودی که من می شناسم"در سایت خبری گویا خواندم که ظاهراً عنوان" من فقط بهنود را می شناسم " برای آن مقاله مناسب ترمی نمود، بسیار متاسف شدم، بدین دلیل میل دارم چند سطری بنویسم.

من رابطه دو پاراگراف اول با لوث کردن چهره افرادی که ایشان با گوشه و کنایه از آنها سخن رانده بودرا متوجه نشدم ا لبته بنده این همه کتاب نخوانده ام که با اشاره ای مختصر، به هویت آن نویسنده ویا روشنفکری که مد نظر ایشان است پی ببرم ولی از میان آندسته ای که نام برده شده بود آن "معرفت گرای اندیشه ساز " (به قول نویسنده آن متن) را می شناسم ، و مطمئن هستم که شناختن آن "معرفت گرای اندیشه ساز" نیز در حدواندازه من وآقای عرفان قانعی فرد نیست.
با کتابهای آن عالم ربانی دردوران دانشجویی آشنا شدم وپاسخ بسیاری از سؤالات خود را ازآنهاگرفتم من ریزه خوار ونمک پرورده سفره کریمانه ایشان هستم و ا لبته نیک میدانم که بسیاری از تحصیل کردگان وراه حق پویان نیز خود را ازاین لقمه های معرفتی و عرفانی بی نیاز نمی دانند
ایشان در مطالبشان آورده اند که" آن معرفت گرای اندیشه ساز . که روزی عضو ارشد انقلاب فرهنگی باشد و به تعطیلی اندیشه و علم همت گمارد و حال اندیشه سازی کند و مولانا خوانی و عرفان پردازی و سالی چند بار به ایران آید و چند سخنرانی دوره گردی!...>>...."
"آن معرفت گرای اندیشه ساز" خود داستان ستاد انقلاب فرهنگی واینکه قصد شان بازگشایی دانشگاهها بوده نه تعطیلی علم واندیشه (که البته بایدگفت این دو به امرونهی کسی یا سازمانی تعطیل نمی شوند) را به کرات بیان کرده اند که اگر خواننده غرض ومرضی نداشته باشد(البته اگرخواننده ای باشد) جای هیچ گونه شک و شبهه ای باقی نمی ماند . واما در مورد بقیه جمله ناتمامشان،عاقلان دانند!

به یاد دارم روزی که به مناسبت بزرگداشت مرحوم دکتر علی شریعتی جلسه ای درسالن آمفی تاتر کتابخانه داشکده مهندسی دردانشگاه شیراز بر پا شده بود ، دانشجویی در مورد اتهاماتی که بعضی به شریعتی نسبت می دهند ازایشان پرسید استاداین شهر راخواندند:
بزرگش نخوانند اهل خرد که نام بزرگان به زشتی برد

29 مرداد 1383
حمید