خطای ديد يا خطای ديدگاه در وب​نوشت های محمدعلی ابطحی؟، وبلاک مهرانگيز کار

آقای محمد علی ابطحی در تاريخ ۴ مهر در وب​نوشت خود گزارش داده​ که پس از شرکت در يک مجلس سوگواری بلافاصله در يک مجلس عروسی شرکت کرده​است. بر پايه​ی گزارش ايشان،​ طيف اصلاح​طلب که در مجلس ختم حاضر بوده​اند، در جشن عروسی هم حضور داشته​اند. وی از چهره​های سرشناس اصلاح​طلب نام می​برد که در هر دو مجلس حاضر بوده​اند. در فهرست بلندبالای آقای ابطحی حتی يک نام "زنانه" به چشم نمی​خورد. اين کمبود را که به هر حال خطای ديد يا خطای ديدگاه است می​توان به شکل​های مختلف توجيه کرد و مثلاً گفت:

۱- در جمع اصلاح​طلبان ۸ سال اخير، چهره​های شاخص زنانه حضور نداشته و اصلاح​طلبان منحصراً از جنس ذکور بوده​اند.
۲-درجمع اصلاح​طلبان،​ چهره​های شاخص زنانه البته فعال بوده و هستند،​ اما آقای ابطحی آنها را اصلاً نمی​شناسد و چون به طور متعارف از ترس فروغلطيدن در پرتگاه گناه و معصيت هرگز سرشان را بالا نمی​کنند تا افراد مونث را رويت کنند، لذا زنان حاضر در هردو مجلس را نديده​اند.
۳- زنان اصلاح​طلب از حضور در مجلس عزا و عروسی که هردو به ميزبانی چهره​های شاخص برگزار شده امتناع نموده و با صاحبان عزا و عروسی قهر بوده​اند. يعنی نه در مجلس ترحيم همسر آقای علوی تبار شرکت جسته اند، نه در مجلس عروسی فرزند آقای جلايی پور!

اما می​دانيم که دلايل سه گانه​ی بالا بی​پايه است. به اين معنا که زنان طيف اصلاح​طلب حتماً حاضر بوده​اند و آقای ابطحی حتماً آنها را رويت کرده و شرط ادب هم به جا آورده​است. پس چه دليلی داشته که آقای ابطحی به طيف اصلاح​طلب، به بهانه​ی گزارش​نويسی، منحصراً جنسيت مردانه داده و گرفتار خطای ديد يا خطای ديدگاه شده​است؟

بی​گمان مرزهای "بيرونی" و "اندرونی" در قلب لشکر اصلاحات همواره بازسازی شده​است و آقای ابطحی از باب "احتياط" که فقها از هر دسته و گروه به آن پايبندی نشان می​دهند،​ گزارش را ناقص انتشار داده​است. ايشان اگر هم اذن ورود به اندرونی را نداشته، از حضور زنان اصلاح طلب در هردو مجلس آگاه بوده​است و می​داند زنانی که به اين طيف قدرت و قوت بخشيده​اند،​ در مجلس ششم، در جنبش دانشجويی،​ در مطبوعات، ​در احزاب،​ در انجمن​ها و شوراها، در بحث​های حقوق بشری و ... جانانه کار کرده و هزينه پرداخته​اند. با اين وصف در گزارش​نويسی​های رايج، آقايان آنها را ناديده می​گيرند:​ يا برپايه​ی خطای ديد، يا برپايه​ی خطای ديدگاه، يا از باب "احتياط"! در هر سه صورت موضوع قابل بررسی است و و باز هم به قول فقها "خالی از اشکال" نيست.