ليلي پورزند: چند عمل جراحي حياتي كه بايد روي پدرم انجام مي شد به تعويق افتاد! شهروند

سه شنبه 22 اردیبهشت 1383
شهروند ــ خسرو شميراني: يكشنبه نهم ماه مي ليلي پورزند دريك كنفرانس اينترنتي كه به همت «فعالين حقوق بشر در اروپا و آمريكاي شمالي» برگزار شده بود شركت كرد. اين كنفرانس كه بيش از 30 تن از فعالان و علاقمندان به موضوع حقوق بشر در ايران در آن حضور داشتند از ساعت 7:30ــ 6:15 بعد از ظهر به وقت اروپاي مركزي ادامه داشت.
ليلي پورزند در ابتدا تاريخچه مختصري از فعاليتهاي سيامك پورزند را در عرصه فرهنگ و مسائل اجتماعي ارائه داد و سپس به پرسش هاي حاضران در رابطه با وضعيت كنوني پدرش پاسخ گفت.
وي در پاسخ به يك سئوال از جمله تاييد كرد كه وضعيت سلامتي پدر او پس از انجام يك «مصاحبه» اجباري در روز شنبه اول ماه مي به هم خورده و دوباره به CCU منتقل شده است.
وي در پاسخ به سئوال ديگري مبني بر اين كه آيا خانواده سيامك پورزند از جمله مورد تهديد و فشار نيز قرار گرفته است گفت:
چه فشاري از اين بيشتر كه ماه ها آرزوي ديدن و حتي شنيدن صداي پدر را داشته باشيم.
او همچنين افزود:«من و خواهرم آزاده در لحظاتي كه ميدانيم پدرمان به ما نياز دارد از بودن در كنار او محروم هستيم. و نكته اينجاست كه او خود نيز به اصرار و به خاطر ترس از جان ما نميخواهد كه ما به ايران بازگرديم.»

در اين نشست حسين ماهوتيها هماهنگ كننده «فعالين حقوق بشر در اروپا و امريكاي شمالي» ضمن تشكر از ليلي پورزند براي حضور در كنفرانس و پاسخگويي به سئوالات موجود گفت: متاسفانه سازمانهاي موجود طرفدار حقوق بشر در داخل ايران در مورد آقاي پورزند حساسيت كافي نشان ندادند، در حالي كه همگي ميدانيم وضعيت سلامتي او به شدت وخيم بوده است.
او در ادامه افزود: فعالان حقوق بشر بايد توجه داشته باشند كه حقوق بشر، حقوق بنيادين همه انسانهاست و ما بايد از حقوق هر فردي مستقل از تعلقات سياسي و عقيدتي او دفاع كنيم. ما نه از فرد سيامك پورزند و يا هر فرد ديگر، بلكه از حقوق بنيادين همه انسانهايي كه مورد نقض حقوق بشر واقع شده اند دفاع میکنیم.